Salerno: Nie ma neutralnych podatków - lekcja płynąca z „subwencji” dla siedziby Amazona
Czy „mit neutralnego opodatkowania” rzeczywiście zwiódł wolnorynkowych ekonomistów?
List otwarty do Donalda Trumpa
My, niżej podpisani, apelujemy do prawdopodobnego kandydata Partii Republikańskiej na prezydenta, aby wsparł odrodzenie wolnorynkowego kapitalizmu w Stanach Zjednoczonych. Powtarzał Pan po wielokroć, że pragnie Pan, aby Ameryka znów stała się wielką. Zgadzamy się z Panem. I zapewniamy, że najskuteczniejszą drogą wiodącą ku realizacji tego zadania byłoby, gdyby potwierdził Pan swoje pryncypialne poparcie dla idei wolności gospodarczej
Salerno: Jak spadek PKB generuje wzrost gospodarczy
To oczywiście prawda, że ograniczenie realnych wydatków rządowych powoduje spowolnienie realnego wzrostu PKB — w sposób, w jaki się to oficjalnie liczy. Lecz w przeciwieństwie do opinii Kleina, redukcja wydatków rządowych nie spowalnia wzrostu produkcji dóbr zaspokajających potrzeby konsumentów, a wręcz ją przyspiesza. Co więcej, zmniejszenie wydatków rządowych zwiększa realne dochody i poziom życia producentów/konsumentów sektora prywatnego. Źródła tego pozornego paradoksu należy szukać w metodzie stosowanej zwykle do obliczania wielkości realnej produkcji w gospodarce. Wytłumaczę to na prostym przykładzie.
Salerno: Przeformułowanie Austriackiej Teorii Cyklu Koniunkturalnego w świetle współczesnego kryzysu finansowego
Kryzys finansowy oraz wydarzenia do niego prowadzące wywołały zaskakujące wznowienie zainteresowania Austriacką Teorią Cyklu Koniunkturalnego (ATCK). Kilku czołowych doradców inwestycyjnych oraz komentatorów finansowych wykorzystało ATCK do swojej interpretacji kryzysu. Do powrotu do tej teorii w skłoniła ich porażka makroekonomistów głównego nurtu w przewidywaniu i próbie wyjaśnienia zarówno kryzysu na rynku kredytów hipotecznych typu subprime, jak i jego późniejszej metamorfozy w silny kryzys finansowy, który doprowadził do najdłuższej recesji od czasów II wojny światowej.
Salerno: William H. Hutt i jego myśl ekonomiczna
Wkład Hutta zyskuje na znaczeniu, gdy weźmie się pod uwagę fakt, że pochodzi z epoki — obejmującej mniej więcej okres między latami 1930. a 60. — w której niemal wszyscy, poza nieliczną garstką, ekonomiści porzucili takie wyczerpujące przedsięwzięcia na rzecz analizy danych zagregowanych propagowanej przez Johna Maynarda Keynesa. W czasie niezrównanej przewagi Keynesa prace Hutta służyły jako drogowskaz dla tych, którzy nie zamierzali ignorować faktu, iż wyjaśnienie zjawisk ekonomicznych musi odwoływać się do wyborów i działań pojedynczych uczestników procesu ekonomicznego.
Salerno: Mity i lekcje płynące z argentyńskiego kryzysu walutowego
Gwałtowny spadek wartości peso nie jest odzwierciedleniem początku „kryzysu walutowego”, lecz wypadkową kryzysu, który już trwa od dłuższego czasu. Dewaluacja peso przez argentyńskie władze monetarne oznacza ni mniej, ni więcej zniesienie kontroli cen, które utrzymywały cenę dolara poniżej rynkowej ceny równowagi w odniesieniu do peso i w ten sposób wygenerowały stała nadwyżkę popytu na dolary w Argentynie. Innymi słowy dewaluacja peso jest po prostu stwierdzeniem, że peso zostało pozbawione swojej wartości w znaczącej części poprzez inflację.
Salerno: Mania na Galbraitha
Zdyskredytowani ekonomiści — tak jak skompromitowani politycy — nigdy nie pozostają w niełasce na długo, szczególnie po śmierci. W ciągu ostatniej dekady reputacja Galbraitha przechodziła coś w rodzaju rehabilitacji. Szczególnie wśród tych ekonomistów akademickich głównego nurtu, którzy nie są za bardzo świadomi szybko narastających porażek swojej dyscypliny w wyjaśnianiu rzeczywistości gospodarczej, Galbraitha coraz powszechniej postrzega się jako niezrozumianego myśliciela o postępowych ideach, którego pracę zbyt pochopnie odrzucono.
Salerno: Pojęcie koordynacji w makroekonomii austriackiej
Pochodzenie zaburzeń gospodarczych (...) musi być przypisane (…) wyłącznie czynnikom, które przeszkadzają systemowi wyceny pełnić swoje koordynacyjne zadanie.
Salerno: Druga strona monety biliondolarowej
Mimo swej pozornej niedorzeczności, pomysł stworzenia monety o wartości biliona dolarów sugeruje nam, jak dzisiejszy fatalny system monetarny można zastąpić innym, odrobinę lepszym.
Salerno: Pozwólmy odejść niesolidnemu pieniądzowi
Oświadczenie Josepha T. Salerno przedstawione Podkomisji Wewnętrznej Polityki Pieniężnej i Technologii należącej do Komisji Usług Finansowych Kongresu USA.
Salerno: Powstrzymać Kowalskich
Robert Frank jest ekonomistą Uniwersytetu Cornell i autorem cyklu książek oraz artykułów, w których ubolewa nad potężnym uszczerbkiem społecznym spowodowanym rzekomo przez konkurencję w Stanach Zjednoczonych. Ostatnio jego przestrogi w końcu ktoś wziął sobie do serca — mianowicie afgańscy politycy.
Salerno: Wyprane pieniądze
Rząd Stanów Zjednoczonych od lat prowadzi wojnę z gotówką. Wyeliminować transakcje gotówkowe chcieliby też Włosi i Szwedzi. Na szczęście wolny rynek umożliwia ucieczkę przed fiskalnym państwem policyjnym, które przyjęło sobie za cel wyplenienie gotówki. Dobrym tego przykładem jest kariera płynu do prania Tide, który stał się środkiem wymiany w Stanach Zjednoczonych.
Salerno: Pieniądze a wolność
Standard złota jest historycznym ucieleśnieniem wolności monetarnej. Historycy często obwiniają ten system za wybuch wielkiego kryzysu i powolne z niego wychodzenie. Nie potrafią oni jednak dostrzec fundamentalnych różnic pomiędzy klasycznym standardem złota z końca XIX wieku a jego rozwodnioną wersją, jaką mieliśmy w latach 20. XX wieku.
Salerno: Co ma z tym wspólnego koszt?
Dzisiejsi ekonomiści głównego nurtu opisują mengerowsko-austriacką teorię ceny jako „ekstremalną" i „stronniczą” oraz kładącą zbyt duży nacisk na wartość subiektywną, a ignorującą koszty produkcji. To jednak dokładnie owa stronniczość austriackiej teorii nadaje sens naszym rynkowym doświadczeniom. Czy można bowiem wytłumaczyć cenę 24.78-karatowego diamentu, który sprzedano za ponad 46 mln dolarów, kosztami jego produkcji?
Salerno: Pozytywna inflacja
Zarówno inflacja, jak i deflacja są nieszkodliwe, dopóki pozostają w harmonii z dobrowolnymi preferencjami konsumentów. Inflacja będąca wynikiem "ekonomizowania gotówki" i "inflacja niedoboru" spełniają to kryterium i można je postrzegać jako pozytywne dla gospodarki.
Salerno: Wpływ "Essai" Cantillona na metodologię J. B. Saya
O przełomowych dla nauki ekonomii cechach metodologicznych znanego eseju Richarda Cantillona oraz o ich niepełnym wpływie na Jeana-Baptistę Saya w swoim artykule pisze Joseph T. Salerno. Autor podkreśla niezwykłe elementy metodologii autora "Essai", które przetrwały kolejnych ekonomistów, odnajdując się we współczesnej metodologii Szkoły Austriackiej, oraz te, które zdążyły zostać zapomniane i musiały być wymyślone na nowo...
Gottfried Haberler
Gottfried Haberler był jednym z pierwszym ekonomistów, którzy podjęli się niewdzięcznej obrony większej produktywności i uniwersalnych korzyści „wolnego” lub politycznie nieograniczonego handlu międzynarodowego w kategoriach współczesnej subiektywnej teorii wartości. Rozwinął również podejście do analizy cykli boomów i zapaści oparte na syntezie prekeynesowskich teorii cykli koniunkturalnych i twardo podkreślał rolę politycznych manipulacji podażą pieniądza wraz z ich konsekwencjami...
Carl Menger
Mimo wielu wybitnych prekursorów Austriackiej Szkoły Ekonomii, których można znaleźć w sześćsetletniej prehistorii, to Carl Menger (1840-1921) pozostaje prawdziwym i solidnym jej założycielem. Zasługuje na ten tytuł z samego tylko powodu, że stworzył teorię wartości i ceny, która stanowi rdzeń austriackiej teorii ekonomicznej. Lecz Menger zrobił więcej: opracował i konsekwentnie wykorzystywał prawidłową, prakseologiczną metodę prowadzenia teoretycznych badań ekonomicznych. Tym samym w metodzie i rdzeniu teoretycznym, austriacka teoria zawsze pozostanie ekonomią mengerowską...
