Hazlitt: Kto chroni konsumenta?
Od czasów administracji Kennedy'ego i Johnsona możemy zaobserwować tendencję do tworzenia coraz to nowych przepisów, które mają rzekomo na celu chronienie konsumentów. Kongres zdaje się zapominać, że konsument ma potężną broń w walce z niekompetentnymi producentami czy nieuczciwymi sprzedawcami. To jego własna inteligencja i jego własne decyzje. Jego zdanie znajduje odzwierciedlenie każdego dnia w tym, co decyduje się kupić, a czego nie. Z każdą złotówką, którą wydaje, konsument oddaje głos na dany produkt lub przeciwko niemu.
Bastiat: Petycja producentów świec
"Od producentów świeczek, latarni, lichtarzy, lamp ulicznych, knotów i kapturów do gaszenia świec oraz od producentów łoju, oleju, rycyny, alkoholu i ogólnie wszystkiego, co się wiąże z oświetleniem. Do czcigodnych członków Izby Deputowanych. Panowie: Jesteście na dobrej drodze." Ten fragment "Petycji" Bastiata to jedynie przedsmak klasycznego popisu argumentacji reductio ad absurdum, pokazującej, jak gigantycznym oszustwem jest twierdzenie polityków, iż skutkiem zamknięcia przed handlem granic będzie ochrona krajowego rynku.
Murphy: Mises i Rothbard o suwerenności konsumenta
Robert P. Murphy pisze o suwerenności konsumenta najpierw w ujęciu Ludwiga von Misesa, potem w ujęciu Murraya N. Rothbarda. Artykuł w niezwykle przystępny i przekonujący sposób wyjaśnia, dlaczego postanowienia konsumentów mają ostateczną, decydującą rolę w kształtowaniu decyzji wszystkich producentów na rynku, jeśli nie jest on spętany ograniczeniami administracyjnymi.
