Matthews: Protekcjonizm nie zapewnia „bezpieczeństwa żywnościowego”, tylko je ogranicza
Oczekiwanie, że protekcjonizm zapewni bezpieczeństwo żywnościowe nie ma racji bytu.
Tucker: Dlaczego próbują zawrócić bieg historii?
Bariery i podatki od handlu wzrastają każdego dnia.
Tucker: Przedsiębiorcy przeciw protekcjonizmowi
Oto, jak w praktyce wygląda sprawdzający się od stuleci sztandarowy wzór wprowadzania protekcjonizmu: producenci naciskają na rząd, domagając się zmniejszenia konkurencji zza granicy. Rząd ulega ich presji, wprowadzając restrykcje handlowe, a konsumenci cierpią z powodu wyższych cen.
Szabaciuk: Stanowisko reprezentantów Szkoły Austriackiej wobec działalności politycznej amerykańskich Republikanów w kwestiach ekonomicznych i wolności jednostek w II połowie XIX wieku
Celem artykułu jest omówienie stanowiska reprezentantów Szkoły Austriackiej wobec działalności politycznej Republikanów w okresie II połowy XIX wieku. Niniejszy artykuł wykaże, że według przedstawicieli Szkoły Austriackiej Republikanie głosili i realizowali program merkantylistyczny, w tym rozszerzali zakres subsydiów dla wielkiego biznesu a także taryf celnych oraz ograniczali wolność jednostek i wolny rynek. Autor udowodni, że dla „austriaków” dziewiętnastowieczni Republikanie byli politykami, których celem było ograniczenie wolności i rozszerzenie władzy państwa oraz centralizacja.
Tyszkiewicz: Nasz wróg import
Koncepcja mówiąca, że to co obce z założenia jest wrogie i szkodzi jakiemuś „rodzimemu” kolektywowi sięga zapewne czasów epoki kamienia, gdy zaczęły się tworzyć pierwsze większe grupy łowiecko-zbierackie. Od tamtych czasów pojawia się ona w różnych postaciach, czasem uzasadnionych, czasem nie, w wielu różnych grupach z różną siłą. W różnych społeczeństwach ta idea jest mniej lub bardziej żywa aż do dziś, co automatycznie otwiera niszę dla działalności różnych politycznych demagogów.
Rydzak: O granicach, dyskryminacji i imporcie
Niedawno dokonywałem zmiany starego samochodu na nowy. Najpierw sprzedałem stary, a potem kupiłem nowy. Ten stary właściwie był tylko starszy od nowego, a ten nowy wcale nie był nowy, tylko od niego nowszy. Szczególnie ważne okazało się jednak dla mnie kupno tego nowszego. Ponieważ rzadko dokonuję aktów wymiany na duże kwoty, a ten konkretny rozciągnął się trochę w czasie i jakby niechcący nieco przedłużające się skupienie myśli na tej transakcji zaowocowało refleksją.
Zweig: O wytyczne polityki gospodarczej państwa
Gospodarka etatystyczna na całym świecie jest gospodarką droższą od prywatnej, gospodarką gorzej zorganizowaną i mniej rentowną. Stosowana na wielką skalę, podważa zasady współczesnego ustroju. Zwolennicy socjalizacji przemysłu muszą pamiętać o tym, że „pół socjalizacja“ dezorganizuje współczesny ustrój, nic na jego miejsce nie stwarzając. Jeśli etatyzacja daje ujemne rezultaty w innych krajach, to tym bardziej ujemne muszą być owoce etatyzacji w stosunkach polskich, w warunkach pracy młodej, niedoświadczonej biurokracji polskiej, nieprzyzwyczajonej do myślenia kategoriami gospodarczymi.
Curzon Price: Nieuzbrojeni bandyci
Nieuzbrojeni bandyci swobodnie poruszają się w zaawansowanych demokratycznych społeczeństwach, rabując populację i współdzieląc władzę z suwerenem. Mam na myśli, rzecz jasna, grupy interesu. „Ochrona przed siłami rynkowymi”, ktora uzyskuja, może być nadzwyczaj wartościowa. Nie trzeba do tego pełnego monopolu. Rynek na uwięzi, odpowiednio „chroniony” i z barierami wejścia, zupełnie wystarczy.
Barron: Jednostronnie wolny handel
Jedyna międzynarodowa polityka gospodarcza, jakiej potrzebuje kraj, to pilnowanie swojego interesu i dawanie dobrego przykładu reszcie świata. Odpowiednia polityka gospodarcza dla wolnego i prosperującego państwa będzie oparta na bliźniaczych filarach jednostronnego wolnego handlu z zagranicą i nieinterwencji na swoich własnych rynkach. Oznacza to całkowitą eliminację krajowych regulacji, które mają na celu ustalanie standardów jakości i bezpieczeństwa (ponieważ rynek zrobi to sam) oraz całkowitą rezygnację z produkcji i zarządzania pieniądzem.
North: Wolny handel - papierek lakmusowy ekonomii
Merkantylizm stanowi domyślny system dla większości ludzi. Jego podstawą jest zaufanie do siły państwa. Jest to wiara w gospodarczą wydajność ludzi z odznakami i karabinami. Jej wyznawcy nie wierzą w jednostki, które działając we własnym interesie, handlując między sobą w celu odniesienia obopólnej korzyści, są niezawodnym źródłem innowacji, odkryć oraz kreatywności. Zaakceptowanie tego, że wolny rynek rzeczywiście działa, jest dla nich nie do przyjęcia.
Rothbard: Jean-Baptiste Colbert
Rozwój francuskiego merkantylizmu osiągnął punkt kulminacyjny w erze Jeana-Baptiste'a Colberta (1619-83). Z tego powodu kolbertyzmem nazywa się najbardziej skrajną wersję merkantylizmu. Colbert wcześnie w swoim życiu dołączył do centralnej biurokracji. Do 1651 roku stał się przodującym biurokratą w służbie Koronie, a od 1661 do swojej śmierci, 22 lata później, był prawdziwym gospodarczym władcą Francji.
Riggenbach: Oszustwo Reagana
Reagan był mistrzem tworzenia ogromnych przepaści pomiędzy swoją retoryką a rzeczywistymi działaniami. Oczywiście, wszyscy politycy tak robią, jednak w przypadku Reagana przybierała ona rozmiary kosmiczne, ogromne, niczym Pacyfik. Jego miękki, kojący głos wydawał się szczery, kiedy przemawiał retoryką, której dzień po dniu zadawał kłam działaniem.
Rothbard: Neomerkantylizm
Pośród grup interesu, które używają polityki do represjonowania i grabienia reszty ludności, protekcjoniści zasłużenie zajmują czołowe miejsce. Najwyższy czas raz na zawsze pozbyć się tych pasożytów i potraktować ich z zasłużonym brakiem szacunku.
