Trask: Inflacja i rewolucja francuska – opowieść o monetarnej katastrofie
Gdy rządowi kończą się pieniądze...
Reed: Czego uczy nas wielka hiperinflacja z XVII wieku?
Najstarszą sztuczką opisaną w podręcznikach do finansów jest oszukiwanie ludzi poprzez obniżanie wartości pieniądza. Początek tego procederu datuje się na, przynajmniej, VIII wiek p.n.e., kiedy to żydowski prorok Izajasz potępił Izraelitów za jego stosowanie: „Twe srebro żużlem się stało, wino twoje z wodą zmieszane”. (Biblia Tysiąclecia, Izaj 1,22)— upominał.
Hollenbeck: Droga rewolucyjnej Francji do hiperinflacji
Francuska hiperinflacja z 1790 roku pokazuje jeden ze sposobów, w jaki inflacyjna polityka pieniężna staje się niemożliwa do opanowania w warunkach stagnacji gospodarczej i zadłużenia oraz w obliczu grup nacisku, które czerpią z niej korzyści oraz żądają łatwego pieniądza.
Polleit: Hiperinflacja weimarska
Hipeinflacja weimarska pokazuje, że pusty papierowy pieniądza nie działa i nawet politycznie niezawisły bank centralny nie zapewnia wiarygodnej ochrony przed jego destrukcją.
Eucken: Znaczenie polityki monetarnej na przykładzie Niemiec w okresie 1914–1948
Historia niemieckiej waluty w ostatnich 50 latach była przepełniona dramaturgią. Okres waluty złotej zakończył się w 1914 r., potem mieliśmy dwie wielkie inflacje w okresach 1914–1923 i 1936–1949. Zakończyły je dwie duże reformy walutowe. Również znaczna deflacja w pomiędzy 1929 i 1933 r. spowodowała istotne problemy, choć innego rodzaju.
Rothbard: Inflacja a teoria ekonomii
Koncepcja stabilnego poziomu cen nie jest tak bardzo szkodliwa, gdy ceny akurat rosną. Wtedy może się okazać pomocna obrońcom zdrowego pieniądza, którzy chcieliby powstrzymać boom. Kiedy jednak ceny spadają, a zwolennicy programu stabilizacji domagają się zwiększenia podaży pieniądza wtedy owa koncepcja staje się bardzo niebezpieczna. Niestety, wówczas również koncepcja stabilizacji znacznie zyskuje na popularności.
Earle: O Krugmanie i Dioklecjanie
W ubiegłym roku odbyła niezwykle interesująca debata w Bloomberg News, w której Ron Paul, kandydat na prezydenta USA i czołowy orędownik szkoły austriackiej, zmierzył się z Paulem Krugmanem — felietonistą ekonomicznym New York Timesa oraz niedawnym laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii.
Rothbard: Ocena rządów pani Thatcher
Odejście od władzy pani Margaret Thatcher odbyło się w tym samym stylu, w jaki sprawowała rządy — buńczucznym słowom „Żelazna Dama nigdy nie odejdzie” towarzyszył brak jakiegokolwiek działania z jej strony, co w efekcie doprowadziło do jej szybkiej dymisji.
