Sławni ekonomiści w piętnaście minut
Co, poza prawem rynków, wniósł do ekonomii Jean-Baptiste Say?
Dr hab. Mateusz Machaj o tym dlaczego myśl Saya to nie tylko prawo rynków.
Sławni ekonomiści w piętnaście minut
Turgot w kwadrans
Schumepter i Rothbard podkreślali, że Turgot wyprzedzał o kilka pokoleń dokonania teoretyczne ekonomistów swoich czasów.
Sławni ekonomiści w piętnaście minut
Quesnay i fizjokraci w piętnaście minut
Dr hab. Mateusz Machaj odpowiada na pytanie o wkład jaki fizjokraci wnieśli w teorię ekonomii i dlaczego sami nie byli ekonomistami.
15 minut z Cantillonem
W najnowszym odcinku „znanych ekonomistów kwadrans" dr hab. Mateusz Machaj przybliża postać Richarda Cantillona
Sławni ekonomiści w piętnaście minut
Kwadrans dla Joan Robinson
Co do teorii ekonomii wniosła Joan Robinson i dlaczego nie zostało to docenione nagrodą Nobla?
Sławni ekonomiści w piętnaście minut
Frédéric Bastiat w kwadrans
Co do teorii ekonomii wniósł Frédéric Bastiat? Odpowiedź na to pytanie w najnowszym odcinku „znanych ekonomistów w kwadrans".
Kwadrans z Rothbardem (powrót serii Mateusza Machaja)
Mateusz Machaj zaprasza na kontynuację swojej serii poświęconej wybitnym ekonomistom.
Znani ekonomiści w kwadrans: Menger, Böhm-Bawerk, Schumpeter – widzowie pytają, Mateusz Machaj odpowiada
Zapraszamy do odsłuchania Q&A o znanych ekonomistach z Fundatorem Instytutu Misesa – Mateuszem Machajem.
Dlaczego wszyscy lubią Josepha Schumpetera? – kwadrans ze znanymi ekonomistami
Zapraszamy do odsłuchania trzeciego odcinka nowej serii na naszym kanale na YouTube.
Kwadrans z Eugenem von Böhm-Bawerkiem
Zapraszamy do odsłuchania drugiego odcinka z serii „Sławni ekonomiści w piętnaście minut" na naszym kanale na YouTube.
Carl Menger w piętnaście minut
Zapraszamy do odsłuchania pierwszego odcinka nowej serii na naszym kanale na YouTube.
Biografia Ludwiga von Misesa już wkrótce po polsku!
Dzięki hojności prawie 150 Darczyńców I tom biografii największego ekonomisty XX wieku już wkrótce trafi do polskich czytelników.
Brandly: Jean Baptiste Say - ojciec austriackiej koncepcji finansów publicznych
Austriacy docenili wkład Saya w badania ekonomiczne, szczególnie jego wpływ na szkołę austriacką. Szanowane są w szczególności jego prace dotyczące metodologii, przedsiębiorczości, teorii monetarnej oraz teorii wartości. Say jest najbardziej znany z prawa rynków (prawo Saya), w którym stwierdza, iż wzrost bogactwa nie jest ograniczony przez podkonsumpcję (we współczesnej makroekonomii termin ten oznacza niedostateczny zagregowany popyt), a przez niedobór produkcyjny. Say udowadnia, iż produkcja ograniczona jest przez opodatkowanie, a nie podkonsumpcję. W szczególności ponadprzeciętna jest jego analiza opodatkowania,
Galles: Przed Adamem Smithem był Chydenius
Jako że pierwszy rozdział kursu podstaw ekonomii określa Adama Smitha mianem ojca ekonomii, powiedziałem uczniom, że w rzeczywistości miał on wielu poprzedników w dziedzinie studiów nad ekonomią. Jako przykład wspomniałem o hiszpańskich scholastykach. Mając tych poprzedników na względzie, odkryłem kolejnego, którego istnienia zupełnie nie byłem świadom.
Böhm-Bawerk: Zwalczanie procentu ze strony starożytnych filozofów i kanonistów
pierwotny zysk z kapitału zdobywany jest wprawdzie nie przez pracę, ale przy współdziałaniu pracy przedsiębiorcy-kapitalisty, co przy powierzchownej obserwacji łatwo może być pomieszane, a w każdym razie nie dość jaskrawo wyodrębnione, by można było łatwo odróżnić dziwny moment zarobku bez pracy i w pierwotnym zysku z kapitału. Aby mogło dojść do tego, aby zagadnienie zysku doznało istotnego posunięcia, musiał się najpierw znacznie rozwinąć sam kapitał
Rothbard: James Mill i libertariańska analiza klasowa
W latach 20. i 30. XIX w. James Mill rozwinął "dwuklasową" teorię walki klas, opartą na tym, czy dana grupa rządzi państwem, czy jest rządzona przez państwo. Jak przekonywał Mill, klasa rządząca zawsze będzie dążyła do maksymalizacji własnych korzyści, chyba zostanie w porę powstrzymana. Mechanizmu zdolnego kontrolować rząd Mill upatrywał w demokracji. Warunkiem jej sprawnego działania miała być świadomość wyedukowanych mas, które byłyby zdolne stać na straży leseferyzmu.
Rothbard: Jeremy Bentham - od idei wolnorynkowej do etatyzmu
Jeremy Bentham (1748–1832) rozpoczynał swoją karierę jako zadeklarowany wyznawca Adama Smitha, a nawet był bardziej konsekwentnym zwolennikiem leseferyzmu. Jednak w trakcie swojego stosunkowo krótkiego zainteresowania dziedziną nauk ekonomicznych stawał się coraz większym etatystą. Jego wzrastające poparcie dla etatyzmu było zaledwie jednym z aspektów jego głównego — i bardzo niefortunnego — wkładu w rozwój ekonomii: wymyślonej przez niego konsekwentnej filozoficznej doktryny utylitaryzmu. Ten rzekomy wkład, który dał zielone światło rozwojowi państwowego despotyzmu, nadal tkwi w świadomości jako dziedzictwo pozostawione przez Benthama dla współczesnej neoklasycznej myśli ekonomicznej.
Rothbard: Tomasz z Akwinu - filozof i teolog
Św. Tomasz z Akwinu był wybitnym intelektualistą okresu dojrzałego średniowiecza, człowiekiem, który — bazując na filozofii Arystotelesa, koncepcji prawa naturalnego i teologii chrześcijańskiej — ukształtował tomizm — olbrzymią syntezę filozofii, teologii i antropologii. W swoich pracach często pisał o kwestiach ekonomicznych m.in. o cenie sprawiedliwej, wymianie handlowej, lichwie, własności prywatnej i prawie naturalnym. Jego poglądy wywarły ogromny wpływ na główny nurt katolickiej teologii scholastycznej w następnych wiekach.
Schulak i Unterköfler: Jak Menger odkrył samego siebie
Wydane w 1871 r. Grundsätze to jeden z kamieni milowych w rozwoju ekonomii jako nauki. Choć sam Carl Menger uważał, iż jedynie rozwija tradycyjne podejście do ekonomii, to nie tyle poprawił poprzednie teorie, co raczej je zniszczył. Przewrót związany ze stosowaniem indywidualizmu metodologicznego pozwolił też oderwać ekonomię od tradycyjnie towarzyszących jej dziedzin, takich jak moralność, polityka czy religia oraz dał podwaliny pod dalszy rozwój myśli ekonomicznej przez uczniów i następców Mengera.
Rothbard: Sir William Petty i matematyka władzy
Czołowym zwolennikiem Bacona w dziedzinie ekonomii politycznej, a poza tym pionierem w statystyce i domniemanej nauce zwanej „arytmetyką polityczną” był oportunista i poszukiwacz przygód Sir William Petty (1623–1687). Deklarował on, że wreszcie zastosował algebrę „do innych niż czysto matematycznych celów, mianowicie do zasady arytmetyki politycznej, przez zredukowanie wielu pojęć materii do wielkości liczbowych, wagowych i miarowych z zamiarem traktowania ich w sposób matematyczny”. W rzeczywistości u Petty’ego nie ma matematyki; są za to statystyki, luźno zebrane, arbitralnie dowiedzione i zawierające wiele ukrytych założeń — tak, by dojść do z góry przesądzonych ideologicznych konkluzji.
Rothbard: Jean-Baptiste Colbert
Rozwój francuskiego merkantylizmu osiągnął punkt kulminacyjny w erze Jeana-Baptiste'a Colberta (1619-83). Z tego powodu kolbertyzmem nazywa się najbardziej skrajną wersję merkantylizmu. Colbert wcześnie w swoim życiu dołączył do centralnej biurokracji. Do 1651 roku stał się przodującym biurokratą w służbie Koronie, a od 1661 do swojej śmierci, 22 lata później, był prawdziwym gospodarczym władcą Francji.
