Rapka: Upadek Silicon Valley Bank – nie stało się nic zaskakującego
Recesja zbliża się wielkimi krokami?
Shostak: Jak pieniądz znika w systemie bankowości z rezerwą cząstkową?
Gdy banki tworzą iluzję większego bogactwa...
Benedyk: Rezerwa cząstkowa a podatek bankowy
Przy okazji dyskusji (chociażby podczas naszej Szkoły Ekonomicznej) o niedawno wprowadzonym podatku bankowym (ta popularna skrócona nazwa może jednak nie oddawać w pełni charakteru podatku) natrafiłem na ciekawą, bo wykorzystującą austriacką teorię cyklu koniunkturalnego, próbę obrony tego podatku.
Szczerbiński: Austriackie spory wokół rezerwy cząstkowej w świetle teorii cyklu koniunkturalnego F.A. Hayeka
Praca nagrodzona pierwszym miejscem w konkursie na esej z okazji 40-lecia przyznania Nagrody Nobla Friedrichowi A. Hayekowi.
Hollenbeck: Dlaczego nieśmiałe reformy banków centralnych nie zadziałają
Obecnie przeżyliśmy już sto lat z bankiem centralnym i musimy stwierdzić, że nie tylko nie wprowadził równowagi, a wręcz stworzył z bankowości z rezerwą cząstkową jeszcze większego i podlejszego mistrza. Dowody na to są oczywiste, a reforma systemu nie stanowi rozwiązania. Jedynie zniesienie tej instytucji przywróci nasz system gospodarczy na właściwą ścieżkę.
Howden: Depozyty bankowe nie są bezczynne
"Jaką rolę odgrywają depozyty bankowe? Przeciętny klient postawiony przed takim pytaniem prawdopodobnie odparłby, że są one bezpieczną rezerwą na jego pokrycie wydatków. Spytaj o to samo bankiera, a odpowiedź będzie brzmiała mniej więcej: „finansują długoterminowe inwestycje — takie jak pożyczki hipoteczne”.
Jasay: Pieniądze z helikoptera i bankowość epoki kamienia
Całkowite zakazanie bankowości z rezerwą cząstkową i wymaganie stuprocentowego kapitału własnego, by pokryć pożyczki i inwestycje, za czym opowiadają się niektórzy ekscentryczni ekonomiści, to za dużo szczęścia na raz.
Howden: Regulacja banków w sposób austriacki
Prawdą jest, że nie wszystkie firmy mają równe szanse. Jest to szczególnie widoczne w branży finansowej, a zwłaszcza w sektorze bankowym. Banki posiadają przywilej rezerwy cząstkowej. Skutkiem tego banki zachowują się w sposób, który znacznie różni się od funkcjonowania innych firm.
Hollenbeck: Ubezpieczanie depozytów gwarancją niewypłacalności
Ubezpieczenie depozytu jest idealnym przykładem polityki rządowej, która ostatecznie okaże się bardziej szkodliwą niż skuteczną. Miała na celu zredukować ryzyko, lecz stało się wręcz przeciwnie. Kiedy rząd zapewnia ubezpieczenie od powodzi, którego sektor prywatny nawet by nie rozważał, ludzie budują domy na obszarach podatnych na powodzie.
Hoppe, Hülsmann, Block: Przeciwko środkom fiducjarnym
Selgin i White nie zdają sobie sprawy, że porozumienie uwzględniające system rezerwy cząstkowej wprowadza nie mniejsze sprzeczności, niż te będące rezultatem handlu latającymi słoniami czy kwadratowymi kołami. W zasadzie sprzeczności takie przy bankowości rezerwy cząstkowej są zdecydowanie większe. Podczas gdy sprzeczności wynikające z umów odnośnie przykładowo latających słoni są jedynie przypadkowe i mają charakter empiryczny (jest możliwe do pojęcia, że gdzieś w innym świecie latające słonie mogą istnieć, zatem umożliwiając takie umowy), sprzeczności płynące z umów bankowości cząstkowej są nieuniknione.
Davidson: Krytyka teorii nierównowagi monetarnej i systemu rezerwy cząstkowej
Jest oczywiste, że zmiana w popycie na pieniądz nie powoduje żadnych załamań rynkowych. Emisja środków fiducjarnych w systemie „wolnej bankowości” nie łagodzi zaburzeń koordynacji rynkowej. Przeciwnie, rodzi ona problem, który, według zwolenników tego systemu, miałaby rozwiązywać.
Hülsmann: Czy rezerwa cząstkowa rzeczywiście zdała egzamin rynkowy?
Teoria wolnej bankowości doświadczyła w ostatnich latach ogromnego odrodzenia. Autorzy wielu artykułów, książek i rozpraw doktorskich zaczęli rozważać możliwość funkcjonowania czysto prywatnego i konkurencyjnego systemu bankowego. Nieporozumienia wśród współczesnych autorów dotyczą głównie ekonomicznej oraz prawnej istoty bankowej rezerwy cząstkowej. Ostatnimi czasy dwa twierdzenia odgrywały szczególnie ważną rolę w debacie na ten temat. Obrońcy bankowej rezerwy cząstkowej podkreślają, że jest to zgodna z prawem działalność rynkowa, ponieważ nikt nie jest zmuszany do akceptowania substytutów pieniądza będących owocem działania takiej rezerwy. Takie stanowisko ma jednak swoich licznych oponentów, którzy przeciwko rezerwie cząstkowej wytaczają szereg równie mocnych argumentów.
Selgin, White: W obronie środków fiducjarnych: Nie jesteśmy dewo(lucjonistami), jesteśmy uczniami Misesa!
Środki fiducjarne nie są pustymi pieniędzmi. System monetarny ze standardem towarowym, konkurencyjną bankowością i swobodą używania środków fiducjarnych przez wyrażające zgodę strony jest zgodny ze sprawiedliwością, efektywnością oraz stabilnością gospodarczą. Taki system jest lepszy zarówno od systemu (obecnego), w którym prawo nakazuje użytkownikom pieniędzy oddać złoto i środki fiducjarne wymienialne na złoto na rzecz pustego pieniądza, jak i od systemu (jak ten proponowany przez zwolenników 100 proc. rezerw), w którym prawo zabrania użytkownikom pieniędzy trzymanie jakiegokolwiek rodzaju lub wszystkich rodzajów środków fiducjarnych.
Rudowski: Droga do stabilnego systemu bankowego
System bankowy funkcjonujący w oparciu o zasadę rezerwy cząstkowej jest ze swej natury nieustannie zagrożony upadkiem. Sytuacja byłaby inna, gdyby banki działały na zasadzie stuprocentowej rezerwy, albo przynajmniej utrzymywały wysoki poziom rezerw. Problem w tym, że mogłoby to się wiązać ze spadkiem ich atrakcyjności dla klientów. Ten tekst wyjaśni, dlaczego mógłby pojawić się taki problem oraz jak można mu zaradzić.
Salerno: Pozwólmy odejść niesolidnemu pieniądzowi
Oświadczenie Josepha T. Salerno przedstawione Podkomisji Wewnętrznej Polityki Pieniężnej i Technologii należącej do Komisji Usług Finansowych Kongresu USA.
Machaj: Rezerwa cząstkowa i jej oponenci
Dyskusja na temat rezerw stuprocentowych została wyłączona z dyskursu w głównym nurcie. Przez lata była obiektem zainteresowań nurtów „podziemnych”. Obecny kryzys jest być może szansą na to, aby tę dyskusję ponownie przywrócić. A dyskutować warto, bo nawet jeśli nie zgadzamy się z projektem implementacji takiego rozwiązania, to należy wziąć pod rozwagę istotę wielu argumentów „stuprocentowców”.
Howden: Inflacyjne źródło deflacji
Banki centralne boją się, że ceny zaczną spadać i będziemy mieli do czynienia z deflacją. Żeby temu zapobiec, wystarczy zastąpić obecny system rezerwy cząstkowej systemem rezerwy stuprocentowej. Bez wcześniejszej inflacji fiducjarnych środków płatniczych nie będzie nagłej deflacji przy kontrakcji kredytu. Jak pisał Murray Rothbard: "Nie może być deflacji, jeśli wcześniej w jakimś okresie nie było inflacji".
Hoppe: Dlaczego pieniądz fiducjarny może istnieć - czyli degeneracja pieniądza i kredytu
Nie ulega wątpliwości, że pieniądz fiducjarny może zaistnieć. Tę teoretyczną możliwość stwierdzono już dawno temu, a od 1971 roku, kiedy to zniesiono pozostałości dawnego międzynarodowego standardu złota, wszystkie waluty tego świata w rzeczywistości funkcjonują jedynie jako niewymienialne skrawki papieru. Dlatego celem niniejszej rozprawy jest raczej próba odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób taki pieniądz może w ogóle istnieć? Ściślej rzecz ujmując: czy pieniądz fiducjarny może wyłonić się jako naturalny rezultat interakcji między jednostkami dążącymi do osobistej korzyści?; innymi słowy, czy istnieje możliwość wprowadzenia go do gospodarki bez naruszania zasad sprawiedliwości albo efektywności ekonomicznej?
Hülsmann: Wolna bankowość i rezerwa cząstkowa: polemika z Pascalem Salinem
W krytyce mojego artykułu "Free Banking and the Free Bankers" Pascal Salin porusza kilka istotnych zagadnień związanych z teorią bankowości. Okazuje się, że ich bliższe zbadanie umacnia, a nie osłabia, pozycję zwolenników rezerwy stuprocentowej.
Salin: Wolna bankowość i rezerwa cząstkowa - komentarz
Jeśli zdecyduję się zawrzeć umowę z bankiem stosującym rezerwę cząstkową i ponieść ryzyko utraty płynności, staję się odpowiedzialny za swój wybór, a porozumienie między mną a bankierem nie ma nic wspólnego z oszustwem. Po prostu godzę się na przyjęcie pewnego ryzyka i sam podejmuję decyzję o tym, że z mojego punktu widzenia — a innego nie ma sensu rozpatrywać — system rezerwy cząstkowej jest dobrym rozwiązaniem.
Kubisz: Bazylea 2, 3… 100%?
W niedawnym wystąpieniu Mervyn King, prezes Bank of England, dopuścił możliwość wprowadzenia wymogu 100-procentowych rezerw depozytów. Te słowa bez wątpienia zadowalają zwolenników 100-procentowego standardu złota (ściślej — rynkowego pieniądza towarowego). Jednak kontekst wypowiedzi Kinga ukazuje różnice między jego sposobem rozumowania a poglądami sympatyków standardu złota.
