
Metodologia szkoły austriackiej
Hülsmann: Zrozumieć prawdziwą naturę dobroczynności
Czas wyjaśnić te kwestie z perspektywy austriackej szkoły ekonomii!

Hülsmann: Makroekonomia według Rogera Garrisona
Książka Garrisona zawiera wiele wnikliwych omówień poruszających problematykę polityki fiskalnej.

Hülsmann: Ekonomia polityczna zmian klimatycznych
Ekonomiści powinni polegać na rynku w celu rozwiązania problemów klimatycznych.

Hülsmann: Dziedzictwo Bastiata w ekonomii
Był jednym z najwybitniejszych ekonomistów w dziejach.

Hülsmann: Ludwig von Mises - trudny start w życiu zawodowym
Fragment I tomu biografii Ludwiga von Misesa

Hülsmann: Mises o błędach niemieckiego socjalizmu
Pozorne dobrodziejstwa socjalizmu wojennego to niebezpieczne złudzenie, spowodowane inflacją, jaka mu towarzyszyła.

Oczami Misesa – wywiad z Jörgiem Guidem Hülsmannem
Wywiad przeprowadzony przez Jeffa Deista w ramach „Mises Weekends”

Hülsmann: Mises o wartości
Fragment biografii Ludwiga von Misesa, którą zamierza wydać Instytut Misesa.

Hülsmann: Popyt na pieniądz a czasowy wymiar produkcji
Ekonomiści klasyczni odrzucili pogląd, jakoby podaż i popyt na pieniądz miały jakikolwiek systematyczny wpływ na zagregowane bogactwo. Według Adama Smitha czynniki, które faktycznie determinowały wzrost gospodarczy to podział pracy i akumulacja kapitału ― czynniki realne, nie monetarne. Ekonomiści szkoły austriackiej zgadzali się z tymi zasadniczymi spostrzeżeniami, uzupełniając je w pewnych punktach.

Hülsmann: Jarzmo długu
W dzisiejszych czasach gromadzenie banknotów dolarowych lub euro jako zabezpieczenia na czasy emerytury zupełnie nie ma sensu. Trzydziestolatek, który planuje przejść na emeryturę za trzydzieści lat (2008), musi liczyć się z tym, że deprecjacja waluty wyniesie dwie trzecie. Oznacza to, że musi oszczędzić dzisiaj 3 dolary, aby w momencie przejścia na emeryturę dysponować siłą nabywczą jednego dzisiejszego dolara. A to i tak optymistyczne założenie! Racjonalną strategią oszczędzania jest więc dla niego zadłużenie się na zakup aktywów, których cena będzie wzrastać razem z inflacją. Właśnie tak dzieje się obecnie w większości krajów Zachodu.

Hülsmann: Etyka monopolu monetarnego
Monopol nie pozwala ludziom używać czegoś, co stanowi ich legalną własność i tym samym powstrzymuje ich od konkurowania z uprzywilejowanymi uczestnikami rynku. Jest to częściowa kradzież. Jeśli rząd pozwala mi jeździć moim samochodem we wszystkie dni tygodnia z wyjątkiem niedzieli (na przykład dlatego, że chce w tym dniu zachować dla siebie monopol na usługi transportowe), to pozbawia mnie możliwości korzystania w całej pełni z mojej własności. Podobnie jestem pozbawiony możliwości wykorzystania pełni mojej prawnej własności, jeżeli zabrania mi się produkcji pieniądza.

Hülsmann: Inflacja dekretowa oparta na przywilejach prawnych
Prawie zawsze i wszędzie to właśnie rządy czerpały główne korzyści z inflacji. Zamiast bronić przed nią społeczeństwo, wszystkie, prędzej czy później, ulegały pokusie wykorzystania inflacji do własnych celów. Najpierw przestawały z nią walczyć, później ją ułatwiały, zachęcały do niej, a w końcu usilnie promowały.

Hülsmann: Ludwig von Mises w czasie I wojny światowej
Dziś, 28 lipca 2014 r., mija 100 lat od wybuchu I wojny światowej - wielkiej katastrofy w historii ludzkości, której konsekwencjami były też m.in. takie wydarzenia jak II wojna światowa, Holocaust, komunizm w Rosji, Jednym z żołnierzy biorących udział w walkach był pewien ekonomista urodzony we Lwowie.

Hulsmann: Kulturowe i duchowe dziedzictwo inflacji
Przekonanie o szkodliwości inflacji jest silnie zakorzenione w ekonomii. Jednakże, większość współczesnych podręczników nie docenia zakresu tego zła, definiując inflację zbyt wąsko.

Hülsmann: Jak państwo niszczy rodzinę
Niedawno był Dzień Matki, jutro jest Dzień Dziecka - może warto zastanowić się, czy państwo rzeczywiście, jak twierdzi, wspiera rodziny, czy może - jak twierdzi Hülsmann - działania państwa mają mocno destruktywny wpływ na tradycyjną rodzinę?
Hülsmann: Czy rezerwa cząstkowa rzeczywiście zdała egzamin rynkowy?
Teoria wolnej bankowości doświadczyła w ostatnich latach ogromnego odrodzenia. Autorzy wielu artykułów, książek i rozpraw doktorskich zaczęli rozważać możliwość funkcjonowania czysto prywatnego i konkurencyjnego systemu bankowego. Nieporozumienia wśród współczesnych autorów dotyczą głównie ekonomicznej oraz prawnej istoty bankowej rezerwy cząstkowej. Ostatnimi czasy dwa twierdzenia odgrywały szczególnie ważną rolę w debacie na ten temat. Obrońcy bankowej rezerwy cząstkowej podkreślają, że jest to zgodna z prawem działalność rynkowa, ponieważ nikt nie jest zmuszany do akceptowania substytutów pieniądza będących owocem działania takiej rezerwy. Takie stanowisko ma jednak swoich licznych oponentów, którzy przeciwko rezerwie cząstkowej wytaczają szereg równie mocnych argumentów.
[VIDEO] Ekonomia w jednej lekcji, część 9 - Jörg Guido Hülsmann
„Właściwym sposobem oceniania wartości swoich aktywów jest ustalenie rynkowej wartości produktu, który chcemy przy ich pomocy wytworzyć. Ten osąd, bo jest to tylko osąd, nie wynika z badań naukowych. To twój, jako przedsiębiorcy, zakład dotyczący przyszłości. Właśnie dlatego nie możemy tego wyliczyć metodami matematycznymi — ponieważ jest to tylko zakład. Jest tylko jeden sposób, żeby zapewnić, że zakłady będą dokonywane odpowiedzialnie. Mianowicie, poprzez ustanowienie praw własności".
Hülsmann: Międzynarodowe systemy pieniądza papierowego, 1971-? cz. II
W świetle naszej ogólnej dyskusji na temat papierowych pieniędzy, odpowiedź jest oczywista. Wszystkie systemy pieniądza papierowego — narodowe czy międzynarodowe — funkcjonują w obecności zagrożenia pokusą nadużycia. Z tego powodu, w dłuższej perspektywie, globalny pieniądz papierowy nie może uniknąć losu krajowego pieniądza papierowego. Albo będzie musiał załamać się w hiperinflacji, albo zmusi rząd do zwiększania kontroli, a ostatecznie wprowadzenia całkowitej kontroli nad wszystkimi zasobami gospodarczymi. Oba warianty pociągają za sobą zakłócenia gospodarcze na skalę, którą trudno dziś nawet sobie wyobrazić. Nieuniknionym rezultatem byłaby śmierć setek milionów istot ludzkich.
Hülsmann: Międzynarodowe systemy pieniądza papierowego, 1971-? cz. I
Świat nie pozostał długo w stanie monetarnej fragmentacji po upadku systemu z Bretton Woods. Wydarzenia z poprzednich trzydziestu pięciu lat pokazują, że istnieje tendencja do spontanicznego wytwarzania międzynarodowych standardów pieniądza papierowego. Nie trudno dzisiaj dostrzec przyczyny takiego rozwoju sytuacji.
Hülsmann: Systemy bankowości międzynarodowej, 1871-1971, cz. II
System z Bretton Woods był bardziej zaawansowanym systemem dewizowo-złotym. Był o wiele bardziej ekspansyjny niż jego poprzednicy, ponieważ w dużo większym stopniu zastosowano tutaj technikę łączenia rezerw. W ramach klasycznego standardu złota w gospodarce światowej istniało wiele odrębnych rezerw, ponieważ różne narody trzymały swoje zasoby złota oddzielnie. W systemie dewizowo-złotym liczba puli złota znacznie spadła, a celem systemu z Bretton Woods było doprowadzenie tego procesu do samego końca.