Wicepremier Jerzy Hausner nie próżnuje w pracach nad ustawą zdrowotną. Do konsultacji nad projektem, który – jak zapowiada – trafi do Sejmu 8 czerwca, zaprasza kolejne grupy ekspertów. (…) Zarówno wicepremier, jak i lekarze zgodni są co do jednego: należy czym prędzej ustalić zawartość koszyka negatywnego, czyli listy świadczeń, za które pacjenci będą zmuszeni płacić samodzielnie – pisze dzisiejsze „Życie”.
– Nie ma w tej chwili możliwości ustalenia koszyka pozytywnego – tłumaczył Radziwiłł [prezes Naczelnej Rady Lekarskiej – przyp. Instytut Misesa]. Chodzi o te usługi, których koszty pokrywane byłyby ze składki. Wicepremier powiedział, że nie wyklucza dodatkowych ubezpieczycieli na rynku.
„Życie”, 27 maja 2004. str.6
Komentarz Instytutu Misesa:
Ustalenie zawartości koszyka świadczeń medycznych, które pokrywane byłyby z obowiązkowej składki ubezpieczeniowej, może wydawać się krokiem w dobrą stronę. Dotychczas mieliśmy do czynienia z sytuacją, w której obywatel płacący państwu za opiekę medyczną, nie znał treści przymusowo wykupionej polisy. Jest to jednak tylko pozorna poprawa sytuacji. Rozpoczynanie działania od ustalenia koszyka negatywnego, pokazuje wyraźnie, że intencją premiera Hausnera nie jest ustalenie czytelnych reguł gry, ale dodatkowe opodatkowanie obywateli.
Zwiększenie obciążeń podatkowych wynikać będzie z faktu, że koszty części usługi medycznych obywatel będzie musiał pokryć z własnej kieszeni, podczas gdy wysokość składki pozostanie na takiej samej wysokości, jak przed ewentualnym wprowadzeniem reformy Hausnera. Jednym słowem – państwo zrzuca z siebie część obowiązków, a podatnik będzie musiał płacić daniny za nieistniejące świadczenia.
Rządzący zaczynają wreszcie dostrzegać, że sektor publiczny nie jest w stanie dorównać rozwiązaniom rynkowym. Niestety marna to pociecha, gdy jedyną implikacją tego faktu jest wprowadzenie podwójnych opłat za te same dobra. Jest to posunięcie doskonale wpisujące się w szereg działań rządu, dążących do wprowadzenia schizofrenicznej rzeczywistości w III Rzeczypospolitej: systemie podatkowy rodem z państwa opiekuńczego, obowiązki państwa jak na wolnym rynku.
Jak udowodnił swego czasu Mises system mieszanej gospodarki jest nieefektywny i rodzi ze sobą chore konsekwencje. Jedna interwencja państwa nie ratuje problemu, który ma rzekomo rozwiązać, a dodatkowo powoduje kolejne. Państwo powoli sciąga ręce z opieki medycznej, której nie jest w stanie zapewnić. Powinna w całości z tego zrezygnować, ale jednocześnie wprowadzić szereg innych reform. Między innymi swobodę działalności medycznej, obniżkę podatków, swobodę działalności ubezpieczalni, a także uwolnić obrót lekami.
