Autor: Przemysław Zonik, strona autora
Pełna treść artykułu w PDF
Statua grecka zawdzięcza swą cielesną pełnię helleńskiej duchowości. Gdzie wierzy się wyłącznie w ciało, tam istnieje jedynie sztywna geometrii[1]
WSTĘP
Celem niniejszego artykułu jest prezentacja krytyki państwa i prawa, którą przedstawił L. Spooner w filipice Bez Zaprzedania VI: Konstytucja bez autorytetu[2] oraz poddanie jej analizie krytycznej. Spoglądając przez pryzmat biografii autora na krytykę państwa przedstawioną w Konstytucji bez autorytetu, podkreślić należy, że otwiera ona drugi okres twórczości Spoonera, przypadający na lata po po wojnie secesyjnej (1861-1865), kiedy to autor zaczął uprawiać filozofię polityczną w nowym radykalnym stylu[3]. Teza Spoonera jest prosta: żyjemy w stanie wojny – rząd jest tylko „bandą rabusiów”, a Konstytucja jedynie „świstkiem papieru”. Wojna zakończy się w momencie ustanowienia ładu naturalnego. Jak zauważył C. Williams, lektura prac Spoonera stawia czytelnika w trudnym położeniu, gdyż ma on do wyboru albo zostać konsekwentnym anarchistą, albo spróbować przedstawić jakiś kontrargument[4].
Pełna treść artykułu w PDF
Udostępniony artykuł pochodzi z pracy Portrety przemocy. Filozofia – Społeczeństwo – Kultura (red. M. Baczewska, Wydawnictwo AKAPIT, Lublin 2008, s. 158-173).
[1] N.G. Dávila, Nowe scholia do tekstu implicite, tłum. K. Urbanek, Furta Sacra, Warszawa 2007, s. 102
[2] L. Spooner, Bez Zaprzedania VI: Konstytucja bez autorytetu (fragmenty), tłum. J. Sierpiński, „Kultura i Historia”, nr 12, 2007, dostęp online: http://www.kulturaihistoria.umcs.lublin.pl/archives/960
[3] R.T. Long, Inside and Outside Spooner's Natural Law Jurisprudence, wystąpienie zaprezentowane na „Workshop on Natural Law and the Foundations of Liberalism: 23rd IVR World Congress of Philosophy, Krakow”, dostęp online: http://praxeology.net/SpoonerKrakow.doc
[4] C. Williams, Contra Spooner, [w:] „Journal of Libertarian Studies”, Vol. 18 (No 3), 2004, s. 1.
1.Dlaczego ci, którzy przyjęli Konstytucję (podpisali umowę) mieli prawo do zobowiązania swoich potomków do przestrzegania jej? Cóż to za dziwaczna teoria umowy, że jedna osoba może ją podpisywac za innych?
2.Dlaczego naturę prawa mają oddawac tak ogólnie sformułowane maksymy? W tekście nie ma dla nich żadnego uzasadnienia.
3. "Społeczeństwo to coś więcej niż suma jednostek" - dlaczego niweluje to etykę Spoonera? Ponownie brak uzasadnienia.
4. Prawo jest ładem spontanicznym, ale tylko wtedy gdy jest oparte na dobrowolności. Zwyczaj może zaś bardzo często przeciw dobrowolności wykraczac. Np. Aztekowie mieli w zwyczaju wyrywac ludziom serca składając ich w ofierze. Piękny zwyczaj, prawda?
Pozdrawiam
Odpowiedz
Nie rozumiem wydźwięku pracy, co właściwie autor miał na myśli? Ostatni rozdział jest zatytułowany "Podsumowanie: Czy przemoc jest zaklęta w prawie?", ale jest na zupełnie inny temat - odpowiada na (być może swoją drogą ciekawe, ale ja takiego poziomu ezoteryki nie osiągnąłem) pytania "czym jest rzeczywistość społeczna" oraz "czy oddziaływania między jednostkami można uznać za nierealne". Mam wrażenie, jakby autorowi pomieszały się rozdziały z dwóch różnych artykułów.
Odpowiedz