Tag: anarchia
Wydajemy nową książkę. Pomożesz nam?
W bibliotece Instytutu Misesa już wkrótce pojawi się nowa pozycja. Książka „The Problem of Political Authority", porusza tematy bardzo ważne także z perspektywy Polski, którą dotyka problem rozrostu biurokracji, czy nadmiernego wpływu państwa na życie obywateli.
Foubert: Anarchia
Zgodnie z etymologią tego słowa anarchia oznaczałaby brak jakiegokolwiek rządu, zniesienie wszelkiej władzy politycznej; choć jesteśmy w stanie wyobrazić sobie zarówno skrajnie złe, jak i skrajnie dobre efekty tak ekstremalnej zmiany, w rzeczywistości może ona być praktycznie nieosiągalna. Dlatego zdaje się, że historia nie przedstawia nawet jednego kompletnego przykładu anarchii, w której każda jednostka byłaby w pełni niezależna od władzy zewnętrznej.
Wiśniewski: Kilka uwag o stabilności libertariańskiej anarchii i możliwościach obronnych dobrowolnego społeczeństwa
Krytyka libertarianizmu odbywa się na rożnych poziomach intelektualnych. Ci, których wiedza na jego temat jest bardzo niewielka, krytykują go na ogół przy użyciu nieprzemyślanych sloganów („nieregulowany rynek prowadzi do wyzysku pracowników”, „potrzebna jest kontrola cen, aby zwalczać spekulację”, „kto jak nie państwo wybuduje drogi?” itp.), które po tysiąckroć były już obalane w najbardziej podstawowej literaturze przedmiotu, więc nie wymagają dalszego komentarza.
Goodwin: Anarchia w czasach Merowingów
Dla tych, którzy szukają przykładu z historii, gdzie władza państwa była minimalna, a życie społeczne funkcjonowało dobrze, w wielu przypadkach w zgodzie z myślą klasycznego liberalizmu, lepiej niż w prawie każdym okresie kontroli państwowej, Merowingowie z tzw. ciemnych wieków i ich filozoficzni potomkowie — postkarolingowie — dają tutaj światły przykład.
Powell, Coyne: Czy pesymistyczne założenia o ludzkim zachowaniu uzasadniają istnienie rządu?
Sednem naszego stanowiska jest to, iż opierając się nawet na najgorszych założeniach o ludzkiej naturze, nie da się na gruncie teoretycznym wykazać, że istnienie rządu z konieczności poprawiłoby sytuację.
Rajsic: Bezpaństwowa równowaga
Bezpaństwowe społeczeństwo rynkowe — spokojny układ społeczny oparty na dobrowolnych relacjach pomiędzy jednostkami, w którym nie występuje państwo — nie jest popularną koncepcją. Wielu ludzi uważa, że takiemu społeczeństwu brak jest zdolności do określania i egzekwowania praw własności, a to mogłoby skutkować chaosem, tyranią bogatych lub powrotem w stronę państwa. To przekonanie doprowadziło do powszechnego odrzucenia paradygmatu społeczeństwa bezpaństwowego.
Poindexter: Rynkowy ład w wojennym Iraku
Wizyta w ogarniętym wojną Iraku mówi o ekonomii i ludzkim działaniu więcej niż godziny wykładów mainstreamowych profesorów. Pozbawione "opieki" państwa jednostki potrafią same zatroszczyć się o zaspokojenie swoich potrzeb. Relacja amerykanina z wizyty na terenach położonych między Tygrysem i Eufratem pokazuje, że leseferyzm nie tylko jest możliwy, lecz jest również efektywny i to w tak istotnych kwestiach, jak usługi komunalne, pieniądz czy usługi obronne.
[VIDEO] Hoppe: Społeczeństwo prawa państwowego czy prywatnego?
Zachęcamy do obejrzenia wykładu Hansa-Hermanna Hoppego o różnicach między systemem prawa prywatnego a systemem prawa państwowego, który został wygłoszony na drugim Seminarium austriackiej szkoły ekonomii zorganizowanym przez Mises Brasil w Porto Alegre, w kwietniu 2011 r.
McElroy: Amerykański anarchizm
Libertarianizm to myśl polityczna, która wywodzi się z połączenia czterech głównych kierunków myślenia i nadal je rozwija. Synteza ta znalazła swoje zwieńczenie w dorobku Rothbarda, który połączył radykalizm anarchoindywidualistów i austriacką ekonomię z izolacjonizmem konserwatystów i tradycją prawa naturalnego. Ze wszystkich tych splątanych razem wątków najmniej doceniany i zrozumiały jest anarchoindywidualizm.
Higgs: 10 argumentów przeciwko zniesieniu niewolnictwa
Niewolnictwo istniało przez tysiące lat we wszystkich społeczeństwach i we wszystkich częściach świata. Wyobrażenie sobie ludzkiego życia w społeczeństwie bez niewolnictwa wymagało nadzwyczajnego wysiłku. Mimo to, zdarzali się niekiedy ekscentrycy, którzy sprzeciwiali się niewolnictwu. Większość z nich argumentowała to moralną potwornością niewolnictwa, którego należało się z tego względu pozbyć. Zwolennicy tego poglądu spotykali się z różnymi reakcjami: od lekkiego rozbawienia po ostrą pogardę, a nawet agresywne ataki.