Salter, Leeson: Gwiezdna anarchia - zagrożenie dla pozaziemskiej działalności gospodarczej?
Własność prywatna przetrwa w kosmosie bez wsparcia państwa.
Huemer: Drapieżnictwo w demokracji
Fragmenty 9. rozdziału książki Michaela Huemera „Problem władzy politycznej".
Foubert: Anarchia
Zgodnie z etymologią tego słowa anarchia oznaczałaby brak jakiegokolwiek rządu, zniesienie wszelkiej władzy politycznej; choć jesteśmy w stanie wyobrazić sobie zarówno skrajnie złe, jak i skrajnie dobre efekty tak ekstremalnej zmiany, w rzeczywistości może ona być praktycznie nieosiągalna. Dlatego zdaje się, że historia nie przedstawia nawet jednego kompletnego przykładu anarchii, w której każda jednostka byłaby w pełni niezależna od władzy zewnętrznej.
Wiśniewski: Kilka uwag o stabilności libertariańskiej anarchii i możliwościach obronnych dobrowolnego społeczeństwa
Krytyka libertarianizmu odbywa się na rożnych poziomach intelektualnych. Ci, których wiedza na jego temat jest bardzo niewielka, krytykują go na ogół przy użyciu nieprzemyślanych sloganów („nieregulowany rynek prowadzi do wyzysku pracowników”, „potrzebna jest kontrola cen, aby zwalczać spekulację”, „kto jak nie państwo wybuduje drogi?” itp.), które po tysiąckroć były już obalane w najbardziej podstawowej literaturze przedmiotu, więc nie wymagają dalszego komentarza.
Goodwin: Anarchia w czasach Merowingów
Dla tych, którzy szukają przykładu z historii, gdzie władza państwa była minimalna, a życie społeczne funkcjonowało dobrze, w wielu przypadkach w zgodzie z myślą klasycznego liberalizmu, lepiej niż w prawie każdym okresie kontroli państwowej, Merowingowie z tzw. ciemnych wieków i ich filozoficzni potomkowie — postkarolingowie — dają tutaj światły przykład.
Powell, Coyne: Czy pesymistyczne założenia o ludzkim zachowaniu uzasadniają istnienie rządu?
Sednem naszego stanowiska jest to, iż opierając się nawet na najgorszych założeniach o ludzkiej naturze, nie da się na gruncie teoretycznym wykazać, że istnienie rządu z konieczności poprawiłoby sytuację.
Rajsic: Bezpaństwowa równowaga
Bezpaństwowe społeczeństwo rynkowe — spokojny układ społeczny oparty na dobrowolnych relacjach pomiędzy jednostkami, w którym nie występuje państwo — nie jest popularną koncepcją. Wielu ludzi uważa, że takiemu społeczeństwu brak jest zdolności do określania i egzekwowania praw własności, a to mogłoby skutkować chaosem, tyranią bogatych lub powrotem w stronę państwa. To przekonanie doprowadziło do powszechnego odrzucenia paradygmatu społeczeństwa bezpaństwowego.
Poindexter: Rynkowy ład w wojennym Iraku
Wizyta w ogarniętym wojną Iraku mówi o ekonomii i ludzkim działaniu więcej niż godziny wykładów mainstreamowych profesorów. Pozbawione "opieki" państwa jednostki potrafią same zatroszczyć się o zaspokojenie swoich potrzeb. Relacja amerykanina z wizyty na terenach położonych między Tygrysem i Eufratem pokazuje, że leseferyzm nie tylko jest możliwy, lecz jest również efektywny i to w tak istotnych kwestiach, jak usługi komunalne, pieniądz czy usługi obronne.
McElroy: Amerykański anarchizm
Libertarianizm to myśl polityczna, która wywodzi się z połączenia czterech głównych kierunków myślenia i nadal je rozwija. Synteza ta znalazła swoje zwieńczenie w dorobku Rothbarda, który połączył radykalizm anarchoindywidualistów i austriacką ekonomię z izolacjonizmem konserwatystów i tradycją prawa naturalnego. Ze wszystkich tych splątanych razem wątków najmniej doceniany i zrozumiały jest anarchoindywidualizm.
Higgs: 10 argumentów przeciwko zniesieniu niewolnictwa
Niewolnictwo istniało przez tysiące lat we wszystkich społeczeństwach i we wszystkich częściach świata. Wyobrażenie sobie ludzkiego życia w społeczeństwie bez niewolnictwa wymagało nadzwyczajnego wysiłku. Mimo to, zdarzali się niekiedy ekscentrycy, którzy sprzeciwiali się niewolnictwu. Większość z nich argumentowała to moralną potwornością niewolnictwa, którego należało się z tego względu pozbyć. Zwolennicy tego poglądu spotykali się z różnymi reakcjami: od lekkiego rozbawienia po ostrą pogardę, a nawet agresywne ataki.
Murphy: Anarchia w Somalii
Somalia doświadczyła znacznego postępu od czasu upadku bestialskiego reżimu Siad Barre w 1991 r. Jeśli społeczność bardziej rozwiniętych państw świata chce pomóc zubożałemu regionowi, to oczywiście może przekazać pieniądze, a nawet zaoferować wysłanie personelu medycznego lub innego wsparcia. Natomiast jeśli Zachód narzuci wystarczająco już nękanym Somalijczykom „prezent” w postaci państwa, to ich właściwą odpowiedzią powinno być: „Ależ nie trzeba było!”.
Stringham, Hummel: Skoro gospodarka wolnorynkowa jest taka dobra, to dlaczego nie istnieje? Zmiany preferencji a zmiany społeczne
Wielu ekonomistów uważa, że zupełnie wolnorynkowa gospodarka nie może zaistnieć, ponieważ ludzie zawsze będą chcieli wywierać nacisk na innych. Uważamy, że ci ekonomiści pomijają istotny czynnik zmian społecznych. Zmiany mogą być powodowane przez zmianę bodźca do działania lub zmianę preferencji. Większość ekonomistów neoklasycznych ignoruję tę drugą i dochodzi do wniosku, że zmiana w kierunku libertarianizmu jest niemożliwa. Historia uczy nas, że zmiany społeczne są często wywołane zmianami preferencji. Ekonomiści polityczni, którzy nie uważają, że preferencje są stałe, mogą powiedzieć znacznie więcej o zmieniającym się świecie.
Riggenbach: Anarchia, państwo i Robert Nozick
Książka Nozicka — "Anarchia, państwo, utopia" — oczywiście nie zmieniła orientacji politycznej, ale zapewniła miejsce libertarianizmowi wśród tematów filozoficznej dyskusji, tym samym przyczyniając się do zasadniczej zmiany w sferze intelektualnej. Libertarianizm nie był już filozoficznym odpowiednikiem teorii płaskiej ziemi; stał się szanowaną (albo przynajmniej na wpół szanowaną) pozycją, którą należało wziąć pod uwagę.
Rothbard: Anatomia Państwa
Czym jest Państwo? Jak funkcjonuje i na jakich fundamentach się opiera? Dzięki czemu oraz na jakie sposoby rozrasta się Państwo? Jaka jest rola intelektualistów we wspieraniu Państwa? Na te i inne pytania odpowiada profesor Rothbard.
Cuzán: Czy kiedykolwiek uciekniemy od anarchii?
Główny punkt dyskusji, toczącej się współcześnie wśród teoretyków i myślicieli libertariańskich, jak zawsze krąży wokół starego, stuletniego pytania o to, czy człowiek może egzystować w totalnej anarchii, czy może minimalne państwo jest absolutnie konieczne dla maksymalizacji wolności. Zagubiono w tej dyspucie kwestię, czy człowiek jest w ogóle zdolny uwolnić się od anarchii. Czy rzeczywiście możemy usunąć anarchię i ustanowić w jej miejscu rząd?
