Ulga dla wolności Uwolnij 1,5%
KRS: 0000174572

Wyniki wyszukiwania dla tagu: Bastiat

Pokaż kategorie
Bastiat_male.jpg

Filozofia polityki

Bastiat: Rabunek a Prawo

Mamy przyjemność przedstawić esej Frédérica Bastiata pt. "Rabunek a Prawo", który został wydany przez portal bastiat.pl.

Carabini_„Wybita-Szyba”-Bastiata_male.jpg

Dydaktyka ekonomii

Carabini: „Wybita szyba” Bastiata - krytyka

Celem moje krytyki nie jest umniejszenie znaczenia lekcji udzielonej przez Bastiata. Chcę raczej poddać krytyce wnioski, do jakich doszedł Bastiat w swoim przykładzie zbitej szyby. Moje wysiłki zmierzają więc do wzmocnienia lekcji zawartej w pracach Bastiata, poprzez zagłębienie się w to co, naprawdę jest niewidoczne w przykładzie zbitej szyby. Mam nadzieję, że czytelnicy zrobią to samo i wykorzystają tak zdobytą wiedzę, do poddania wydarzeń gospodarczych jeszcze bardziej wnikliwej analizie.

Bastiat_male.jpg

Filozofia polityki

Bastiat: Prawo

Prawo odwróciło swe ostrze! I porządkowa władza państwa wraz z nim! Twierdzę, że prawo nie tylko porzuciło swe pierwotne przeznaczenie, ale ma teraz cel dokładnie odwrotny! Prawo stało się orężem wszelkiego rodzaju chciwości! Zamiast zwalczać zbrodnię, samo tworzy zło, które winno karać! Jeżeli to prawda, to czuję się moralnie zobowiązany, by zwrócić uwagę mych współobywateli na tak poważną sprawę.

Gazeta-Warszawska_O-Bastiacie_ikona.jpg

Historia myśli ekonomicznej

Gazeta Warszawska o Bastiacie

Pan Fryderyk Bastiat nie posiada wcale przymiotów oratorskich; głos jego słaby, dykcja urywana, improwizacja trudna, widać na muskułach jego czoła wysilenie myśli walczącej z trudnością słowa, ale wysilenie to zawsze jest zwycięskiem. Pan Bastiat zatrzymuje się niekiedy w swej mowie, ale każde wstrzymanie wyradza nową improwizację; światło to wewnętrzne skupia się nim znajdzie szczelinę, którą ma wylać się na świat promieniem. Raz przeszedłszy, światło rozpościera się, promienieje dowodami jasnemi, łatwemi. Takim jest p. Fryderyk Bastiat i naznaczył już sobie miejsce w pierwszym szeregu mężów stanu przyszłości.

Audio

Hazlitt: Ekonomia w jednej lekcji. Rozdział II - Rozbita szyba

Przedstawiamy fragment książki Ekonomia w jednej lekcji Henry'ego Hazlitta. Ta ponadczasowa, bestsellerowa książka ukaże się w październiku nakładem wydawnictwa Instytutu Misesa w nowej, poprawionej względem poprzednich wydań wersji.

Tłumaczenia

Riggenbach: Bastiat ciągle aktualny!

Rothbard napisał kiedyś: "Bastiat, ekonomista, jest prawdziwie wyrafinowanym analitykiem". Można twierdzić, że poprawniej byłoby napisać: był. Jednak, mimo tego, że w ubiegłym roku minęło 210 lat od urodzin Bastiata, jego idee pozostają ponadczasowe.

Tłumaczenia

Murphy: Błąd „zbitej szyby"

Choć możemy sobie wyobrazić sytuacje, w których katastrofy przynoszą korzyści poszczególnym grupom, to w rozrachunku netto społeczność zawsze staje się biedniejsza, ponieważ konieczność zużycia większej ilości pracy — by zaledwie przywrócić stan poprzedni w kategoriach mierzalnego bogactwa — to koszt zdarzenia, a nie korzyść.

Teksty

Bastiat: Co widać i czego nie widać (część VII)

„Przeklęte maszyny! Każdego roku ich coraz większa wydajność skazuje na ubóstwo miliony robotników, zabierając im pracę, wraz z pracą wynagrodzenie, z wynagrodzeniem chleb! Przeklęte maszyny!” Takie krzyki rodzą się ze zwykłego przesądu, a ich echo rozbrzmiewa w gazetach.

Teksty

Bastiat: Co widać i czego nie widać (część VI)

Dzięki ustanowieniu ceł na żelazo jej producent zarabia pięć franków więcej na każdym kwintalu. Cło przynosi korzyść jemu i tym, którzy dzięki temu mają pracę. I gdyby cło sprawiło, że owe pięć franków spada z nieba, wówczas żadne złe skutki nie zakłócałyby dobrych konsekwencji. Niestety, to nie z nieba spadają tajemnicze pięciofrankowe monety, lecz pochodzą z kieszeni kowala, ślusarza, kołodzieja, rolnika, budowniczego, jednym słowem Jakuba Poczciwca, który teraz oddaje je, nie otrzymując w zamian nawet o miligram żelaza więcej niż w czasach, kiedy płacił za żelazo niższą cenę.

Teksty

Bastiat: Co widać i czego nie widać (część V)

Przesadny rozwój usług publicznych, pociągając za sobą marnotrawienie zdolności i sił, zmierza do stworzenia wewnątrz społeczeństwa zgubnego pasożytnictwa. To dość osobliwe, że wiele współczesnych szkół, przypisując ten charakter wolnym i prywatnym usługom, stara się przekształcić profesje w stanowiska.

Teksty

Bastiat: Co widać i czego nie widać (część IV)

Państwo buduje drogę, wznosi pałac, naprawia ulicę, kopie kanał. Tym sposobem daje pracę pewnej liczbie robotników — to widać, ale jednocześnie pozbawia pracy innych robotników — tego nie widać.

Teksty

Bastiat: Co widać i czego nie widać (część III)

Pod adresem ekonomistów padają zarzuty. O co się nas oskarża? O to, że odrzucając dotację, odrzucamy jednocześnie samą rzecz, która ma podlegać dotacji, że jesteśmy wrogami wszelkiego rodzaju działalności, ponieważ chcemy, by ta działalność była z jednej strony wolna, a z drugiej sama poszukiwała dla siebie zapłaty. Kiedy domagamy się, by państwo nie interweniowało, za pośrednictwem podatków, w sferę religii – jesteśmy ateistami; kiedy żądamy, by państwo nie wkraczało w sferę edukacji – jesteśmy wrogami nauki; kiedy głosimy, że państwo nie może przez podatki sztucznie zawyżać wartości ziemi bądź jakiejś gałęzi przemysłu – jesteśmy wrogami własności i pracy; kiedy sądzimy, że państwo nie powinno dotować artystów – jesteśmy barbarzyńcami, którzy uważają, że sztuka to coś zupełnie niepotrzebnego.

Teksty

Bastiat: Co widać i czego nie widać (część II)

Zyski urzędników płynące z podatków widać; dobro, jakie z nich wynika dla dostawców urzędników, też widać. To rzuca się w oczy. Ale straty, jaką ponoszą płatnicy, nie widać; szkody, jaka z tego wynika dla ich dostawców, także nie widać, mimo że rozum powinien od razu je dostrzec.

Teksty

Bastiat: Co widać i czego nie widać (część I)

Między złym a dobrym ekonomistą istnieje tylko jedna różnica: pierwszy poprzestaje na skutku widocznym, drugi zaś bierze pod uwagę zarówno skutek, który widać, jak i skutki, które należy przewidzieć.

Wzrost gospodarczy

Wiśniewski: Metafora zniszczonej elektrowni

Niezakłócony rozwój cywilizacyjny stoi pod znakiem zapytania tak długo, jak długo kolejne wcielenia metafory zbitej szyby i innych życzeniowych panaceów, rozgłaszane przez medialnych „ekspertów”, będą kształtować świadomość gospodarczą społeczeństw. A będzie to z pewnością trwało dopóki, dopóty logiczna analiza zjawisk gospodarczych nie będzie dawała podobnym rewelacjom natychmiastowej i twardej kontry.

Tłumaczenia

Horwitz: Metafora zakurzonej szyby

Nie mogę się nadziwić, dlaczego tak wielu ludzi sądzi, że chmura popiołu z wulkanu jest szkodliwa dla gospodarki. Wydaje mi się, że raczej spowoduje wzrost PKB we wszystkich krajach, które przykryła. Co więcej, zamiast szukać sposobów na uniknięcie podobnych sytuacji, powinniśmy dodatkowo sami wzbudzać więcej erupcji, trzęsień ziemi, huraganów, zamieszek ulicznych, ataków terrorystycznych i wybijania szyb w oknach.

Teksty

Frédéric Bastiat: Mały wybór pism

Prezentujemy wybór tekstów Frédérica Bastiata przygotowany przez wydawnictwo Wiara i Praca pana Mariusza Wojtenki. Dziękujemy panu Wojtence za udostępnienie publikacji i zapraszamy na stronę http://www.bastiat.pl/ (na razie w trakcie budowy) poświęconą twórczości F. Bastiata.

Teksty

Bastiat vs. Proudhon - o darmowym kredycie: List drugi

Prezentujemy drugi z czternastu listów w dyskusji F. Bastiata z P.J. Proudhonem o darmowym kredycie. Tym razem Bastiat odpowiada F.C. Chevému na poczynione przezeń w liście pierwszym zarzuty wobec procentu jako takiego. Bastiat twierdzi, iż użytkowanie własności niesie ze sobą dla użytkownika określoną wartość, wnosi też do dyskusji argumenty mówiące o swobodzie wymiany i produktywności kapitału. Zapraszamy do lektury - kolejne listy już niedługo na naszej stronie!

Teksty

Bastiat vs. Proudhon - o darmowym kredycie: List pierwszy

Prezentujemy pierwszy z czternastu listów w dyskusji F. Bastiata z P.J. Proudhonem o darmowym kredycie. Pierwszy list jest odpowiedzią F.C. Chevégo, redaktora "Głosu Ludu", na esej Bastiata "Kredyt i renta". Kolejne listy, pisane już wyłącznie przez Bastiata i Proudhona, dostępne w całości jedynie po francusku, już wkrótce na naszej stronie. Zapraszamy do lektury!

Biografie

Hazlitt: Bastiat Wielki

Frédéric Bastiat urodził się 29 czerwca 1801 r. w Bayonne we Francji. Był on jednym z pierwszych ekonomistów atakujących błędy nie tylko protekcjonizmu, ale i socjalizmu. Odpowiadał na te ostatnie w zasadzie na długo przed tym, zanim jemu współcześni i następcy zaczęli uważać je za w ogóle godne uwagi. Bastiat dysponował nie tylko błyskotliwym dowcipem i trafnością wyrazu. Jego orężem była także niezłomna logika wywodów. Kiedy już znalazł i wytłumaczył pryncypium, był zdolny do przedstawienia go z tak odmiennych punktów widzenia i w takich formach, że nikt nie był w stanie go zignorować i przejść nad nim do porządku dziennego.

Tłumaczenia

Bastiat: Teoria a praktyka

My, zwolennicy wolnego handlu, jesteśmy oskarżani o bycie teoretykami, o to, że nie bierzemy wystarczająco pod uwagę praktyki. Słowa takie jak te mogą prowadzić kogoś do założenia, że ekonomiści żądając dla każdego wolności do dysponowania swoją własnością, wymyślają, jak zwolennicy Fouriera, nowy porządek społeczny, nierzeczywisty i dziwaczny – rodzaj falansteru bez precedensu w annałach rasy ludzkiej. Ale wydaje mi się, że jeśli jest cokolwiek wymyślonego lub przypadkowego, to nie wolny handel, lecz protekcjonizm; nie wolność do angażowania się w dobrowolna wymianę, lecz używanie ceł, aby sztucznie zdezorganizować naturalny porządek w procesie wyceny.


Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz samodzielnie określić warunki przechowywania lub dostępu plików cookie w Twojej przeglądarce.