Tag: EBC
Schnabl, Stratmann: Polityka pieniężna w USA i strefie euro – porównanie
Od wybuchu światowego kryzysu finansowego minęło już 10 lat, lecz banki w strefie euro wciąż nie wróciły do formy.
Benedyk: Kryzys we Włoszech
Włochy to kraj o długich, kapitalistycznych tradycjach. To właśnie tam w późnym średniowieczu powstały pierwsze europejskie banki. Tam także powstały zalążki takich europejskich sektorów gospodarki jak przemysł tekstylny czy wyrób wielu artykułów luksusowych. We Włoszech swoje siedziby ma wiele przodujących na świecie firm farmaceutycznych, motoryzacyjnych czy spożywczych. Jednak od kilkunastu lat gospodarka włoska nie rozwija się najlepiej. Szczególnie silnie na Półwyspie Apenińskim odczuwalny był także kryzys lat 2008-2009 i późniejszy kryzys zadłużenia publicznego w strefie euro.
Wystąpienia przedstawicieli Instytutu Misesa podczas konferencji „Złoto, euro czy waluty narodowe” – 16 XI 2015 r.
Zachęcamy do obejrzenia wystąpień przedstawicieli Instytutu Misesa podczas konferencji „Złoto, euro czy waluty narodowe” - 16 XI 2015 r. w Warszawie.
Hollenbeck: Dlaczego nieśmiałe reformy banków centralnych nie zadziałają
Obecnie przeżyliśmy już sto lat z bankiem centralnym i musimy stwierdzić, że nie tylko nie wprowadził równowagi, a wręcz stworzył z bankowości z rezerwą cząstkową jeszcze większego i podlejszego mistrza. Dowody na to są oczywiste, a reforma systemu nie stanowi rozwiązania. Jedynie zniesienie tej instytucji przywróci nasz system gospodarczy na właściwą ścieżkę.
Cullen: Europejczycy oczekują, że inflacja zmniejszy ich długi
Europejscy politycy i decydenci banków centralnych obawiają się nie obniżek cen konsumpcyjnych, lecz "faktycznego spadku podaży pieniądza, który zmusiłby rządy do zrezygnowania z ciągłej monetyzacji deficytu budżetowego. Z tego powodu rządy utrzymują monopol na kreowanie pieniądza i chcą kontrolować miejsca wejścia pieniądza do gospodarki. Politycy korzystają z tych możliwości na dwa sposoby".
Benedyk: Ujemne stopy procentowe Europejskiego Banku Centralnego
"Od 11 czerwca 2014 roku Europejski Bank Centralny stosuje ujemne (-0,1%) oprocentowanie wobec środków zgromadzonych przez banki komercyjne na depozycie (deposit facility — DF) w EBC. Wydawać by się mogło, że dokonała się wielka rewolucja i strefa euro znalazła się poza obszarem działania preferencji czasowej wymuszającej dodatnie oprocentowanie. Takie mniemanie jest jednak błędne z kilku powodów"
Czy Polska powinna przystąpić do strefy euro?
Narodowy Bank Polski wcale nie musi okazać się dla polskich obywateli instytucją bardziej godną zaufania niż Europejski Bank Centralny. Monopol złotego i NBP ma bardzo podobne szkodliwe konsekwencje dla gospodarki co monopol euro i EBC. Wszystkie korzyści z integracji walutowej da się osiągnąć bez angażowania się w polityczne, zbiurokratyzowane twory o ponadnarodowym zasięgu. Wymagałoby to jednak gruntownej przebudowy obecnego systemu bankowego w stronę radykalnej poprawy ochrony praw własności prywatnej i poszanowania wolności gospodarczej.
Nagrania z V Letniego Seminarium Ekonomicznego
Prezentujemy nagrania wykładów z V Letniego Seminarium Ekonomicznego, które odbyło się w dniach 13-15 września 2013 r. w hotelu Ameliówka pod Kielcami. Wśród nagrań znajdą Państwo m.in. panel dyskusyjny o bankowej rezerwie cząstkowej, jak również wykłady o różnych teoretycznych i praktycznych aspektach związanych z kryzysem w strefie euro.
Mateusz Benedyk w bankier.tv o kryzysie w strefie euro
Mateusz Benedyk, członek zarządu Instytutu Misesa, był ostatnio gościem bankier.tv, gdzie rozmawiał na tematy związane z tematyką tegorocznego Letniego Seminarium Ekonomicznego. W rozmowie poruszono takie problemy jak: perspektywy rozwoju gospodarczego strefy euro w najbliższych latach, wpływ euro na obecne problemy fiskalne i gospodarcze europejskich państw, korzyści i zagrożenia związane z integracją Polski ze strefą euro.
Bagus: Bailout w Eurosystemie – czyli jak kreatywnie nie spłacać swoich rachunków
TARGET2 służy jako bailout niekonkurencyjnych gospodarek ze zbyt wysokimi cenami. Dzięki temu mechanizmowi państwa nie muszą liberalizować rynku pracy ani zmniejszać wydatków publicznych, aby zwiększyć konkurencyjność cenową. Mogą wciąż beztrosko wydawać i utrzymywać swoją niekonkurencyjną wewnętrzną strukturę.