Tag: Guido Hülsmann

Hülsmann: Ludwig von Mises w czasie I wojny światowej
Dziś, 28 lipca 2014 r., mija 100 lat od wybuchu I wojny światowej - wielkiej katastrofy w historii ludzkości, której konsekwencjami były też m.in. takie wydarzenia jak II wojna światowa, Holocaust, komunizm w Rosji, Jednym z żołnierzy biorących udział w walkach był pewien ekonomista urodzony we Lwowie.

Hulsmann: Kulturowe i duchowe dziedzictwo inflacji
Przekonanie o szkodliwości inflacji jest silnie zakorzenione w ekonomii. Jednakże, większość współczesnych podręczników nie docenia zakresu tego zła, definiując inflację zbyt wąsko.

Hülsmann: Jak państwo niszczy rodzinę
Niedawno był Dzień Matki, jutro jest Dzień Dziecka - może warto zastanowić się, czy państwo rzeczywiście, jak twierdzi, wspiera rodziny, czy może - jak twierdzi Hülsmann - działania państwa mają mocno destruktywny wpływ na tradycyjną rodzinę?
Hülsmann: Czy rezerwa cząstkowa rzeczywiście zdała egzamin rynkowy?
Teoria wolnej bankowości doświadczyła w ostatnich latach ogromnego odrodzenia. Autorzy wielu artykułów, książek i rozpraw doktorskich zaczęli rozważać możliwość funkcjonowania czysto prywatnego i konkurencyjnego systemu bankowego. Nieporozumienia wśród współczesnych autorów dotyczą głównie ekonomicznej oraz prawnej istoty bankowej rezerwy cząstkowej. Ostatnimi czasy dwa twierdzenia odgrywały szczególnie ważną rolę w debacie na ten temat. Obrońcy bankowej rezerwy cząstkowej podkreślają, że jest to zgodna z prawem działalność rynkowa, ponieważ nikt nie jest zmuszany do akceptowania substytutów pieniądza będących owocem działania takiej rezerwy. Takie stanowisko ma jednak swoich licznych oponentów, którzy przeciwko rezerwie cząstkowej wytaczają szereg równie mocnych argumentów.
[VIDEO] Ekonomia w jednej lekcji, część 9 – Jörg Guido Hülsmann
„Właściwym sposobem oceniania wartości swoich aktywów jest ustalenie rynkowej wartości produktu, który chcemy przy ich pomocy wytworzyć. Ten osąd, bo jest to tylko osąd, nie wynika z badań naukowych. To twój, jako przedsiębiorcy, zakład dotyczący przyszłości. Właśnie dlatego nie możemy tego wyliczyć metodami matematycznymi — ponieważ jest to tylko zakład. Jest tylko jeden sposób, żeby zapewnić, że zakłady będą dokonywane odpowiedzialnie. Mianowicie, poprzez ustanowienie praw własności".
Hülsmann: Międzynarodowe systemy pieniądza papierowego, 1971-? cz. II
W świetle naszej ogólnej dyskusji na temat papierowych pieniędzy, odpowiedź jest oczywista. Wszystkie systemy pieniądza papierowego — narodowe czy międzynarodowe — funkcjonują w obecności zagrożenia pokusą nadużycia. Z tego powodu, w dłuższej perspektywie, globalny pieniądz papierowy nie może uniknąć losu krajowego pieniądza papierowego. Albo będzie musiał załamać się w hiperinflacji, albo zmusi rząd do zwiększania kontroli, a ostatecznie wprowadzenia całkowitej kontroli nad wszystkimi zasobami gospodarczymi. Oba warianty pociągają za sobą zakłócenia gospodarcze na skalę, którą trudno dziś nawet sobie wyobrazić. Nieuniknionym rezultatem byłaby śmierć setek milionów istot ludzkich.
Hülsmann: Międzynarodowe systemy pieniądza papierowego, 1971-? cz. I
Świat nie pozostał długo w stanie monetarnej fragmentacji po upadku systemu z Bretton Woods. Wydarzenia z poprzednich trzydziestu pięciu lat pokazują, że istnieje tendencja do spontanicznego wytwarzania międzynarodowych standardów pieniądza papierowego. Nie trudno dzisiaj dostrzec przyczyny takiego rozwoju sytuacji.
Hülsmann: Systemy bankowości międzynarodowej, 1871-1971, cz. II
System z Bretton Woods był bardziej zaawansowanym systemem dewizowo-złotym. Był o wiele bardziej ekspansyjny niż jego poprzednicy, ponieważ w dużo większym stopniu zastosowano tutaj technikę łączenia rezerw. W ramach klasycznego standardu złota w gospodarce światowej istniało wiele odrębnych rezerw, ponieważ różne narody trzymały swoje zasoby złota oddzielnie. W systemie dewizowo-złotym liczba puli złota znacznie spadła, a celem systemu z Bretton Woods było doprowadzenie tego procesu do samego końca.
Hülsmann: Systemy bankowości międzynarodowej, 1871-1971, cz. I
Klasyczny standard złota nie był wynikiem wolnego wyboru wolnych obywateli, ale efektem woli rządów. Przyniósł światu wspólny standard monetarny ― złoto ― ale ten standard wziął się z przymusowej eliminacji wszystkich alternatywnych pieniędzy. Nie przyniósł on ostatecznie efektywnego systemu monetarnego obywatelom świata, dostarczył raczej rządom upragnionego pretekstu do przejęcia kontroli nad systemami monetarnymi w swoich krajach. Klasyczny standard złota nie był więc żadnym bastionem wolności. Był to kluczowy przełom w kierunku społecznej plagi naszych czasów ― wszechwładzy rządu
[VIDEO] Etyka produkcji pieniądza – Jörg Guido Hülsmann
„[Rządowe interwencje] są niemoralne z dwóch powodów. Po pierwsze są niemoralne wewnętrznie, ponieważ wszystkie są oparte na pogwałceniu praw własności. Drugim powodem jest ich sprzeczność z dobrem wspólnym. [Interwencja] wyrządza konkretne szkody. Nie wspiera produkcji i konsumpcji w gospodarce, ale powoduje że są one mniejsze”.