Tag: Henry Hazlitt
EKONOMIA+. Edukujemy polityków!
Pomóż nam rozesłać najważniejszym osobom w państwie dwie niezwykle ważne publikacje!
Podstawy ekonomii – promocyjny pakiet książek
Często otrzymujemy pytania o to, po które książki powinien sięgnąć ktoś, kto dopiero zaczyna swoją przygodę z ekonomią. Dotychczas zdecydowanie odpowiadaliśmy, że najlepsza na początek jest „Ekonomia w jednej lekcji” Henry’ego Hazlitta. Książkę Hazlitta oczywiście dalej polecamy, ale udało nam się wydać w tym roku dwie pozycje, które świetnie „Ekonomię w jednej lekcji” uzupełniają. Mowa tu o „Niepoprawnym politycznie przewodniku po kapitalizmie” Roberta Murphy’ego i „Ekonomicznym punkcie widzenia” Murraya Rothbarda. Te trzy książki do końca tego roku mogą Państwo kupić w promocyjnej cenie 97 zł 30 gr w ramach pakietu książek "Podstawy ekonomii".
Moroń: Henry Hazlitt vs Plan Marshalla
Hazlitt rozpoczął polemikę z orędownikami Planu Marshalla, gdy tylko pojawiły się pierwsze wzmianki o zamiarze udzielenia pomocy gospodarczej krajom Europy. Pierwszy felieton jego autorstwa na ten temat ukazał się pod koniec marca 1947 r., wkrótce po ogłoszeniu przez Trumana zamiaru przejęcia brytyjskich zobowiązań pomocy greckiemu rządowi, walczącemu z komunistyczną partyzantką[5]. Kolejne teksty dotyczące Planu Marshalla ukazywały się przez cały okres jego działania, czyli do 1952 r.
Hazlitt: Droga do totalitaryzmu
Pomimo ostatecznego i oczywistego celu władców Rosji, jakim jest szerzenie komunizmu oraz podbicie całego świata, a także pomimo ogromnej siły, którą mogą dysponować za sprawą broni, takiej jak pociski sterowane czy bomby atomowe i wodorowe, obecnie największe zagrożenie dla amerykańskiej wolności pochodzi z wewnątrz kraju. Jest to groźba rozwoju i szerzenia się ideologii totalitaryzmu.
Reed: Siedem błędów ekonomicznych
Dlaczego ekonomiści tak często się sprzeczają? Jest tak, ponieważ - jak zwięźle ujął to Henry Hazlitt - „Ekonomię nawiedza więcej błędów niż jakąkolwiek inną znaną człowiekowi naukę”. Lawrence Reed przedstawia i krytykuje siedem z nich.
Riggenbach: Henry Hazlitt i wschodzące pokolenie libertarian
Dzięki Hazlittowi zdołano przekształcić ruch libertariański w coś o wiele, wiele większego, lepiej zintegrowanego oraz intelektualnie i instytucjonalnie silniejszego niż kiedykolwiek wcześniej.
[VIDEO] Ekonomia w jednej lekcji, część 12 – Roger W. Garrison
Jeffrey Tucker przeprowadza wywiad z Rogerem W. Garrisonem na temat ponadczasowej książki Henry'ego Hazlitta Ekonomia w jednej lekcji, a dokładniej na temat jej dwudziestego czwartego rozdziału (Atak na oszczędzanie). Jest to ostatni z serii dwunastu wywiadów z czołowymi przedstawicielami austriackiej szkoły ekonomii na temat tej obowiązkowej lektury każdego ekonomisty, wydanej niedawno po polsku przez Instytut Misesa.
Hazlitt: Zadanie stojące przed libertarianami
Zwolennicy opieki społecznej, socjalizmu, etatyzmu i interwencjonizmu codziennie na tysiąc sposobów zabiegają o nowe ograniczenia indywidualnej wolności. Libertarianie muszą się temu przeciwstawiać. Tylko nieliczni z nas mają czas, energię i wiedzę specjalistyczną z określonych dziedzin, by móc podjąć takie wyzwanie.
Block: Ta książka to cały ja!
Była to pierwsza książka o ekonomii, która mnie porwała. Wcześniej przeczytałem kilka nudnych. Bardzo nudnych. Czy wspominałem coś o nudzie? Natomiast z Ekonomią w jednej lekcji było przeciwnie — ta książka uczepiła się mnie i już nie chce puścić. Pierwszy raz przeczytałem ją w 1963 r. Sam nie wiem, ile jeszcze razy czytałem ją później. W całości — może z pół tuzina razy, a fragmentarycznie — nie zliczę. Zawsze wracam do niej, gdy prowadzę zajęcia wprowadzające do ekonomii.
Hazlitt: Ekonomia w jednej lekcji. Rozdział XIX – Ustawowe płace minimalne
Polityka rządu powinna być zorientowana nie na nakładanie coraz większych obowiązków na pracodawców, lecz na zachęcanie do osiągania zysków, co skłania pracodawców do rozwijania działalności, inwestycji w nowsze i lepsze maszyny, pozwalające zwiększać produktywność pracowników. Krótko mówiąc: rząd powinien zachęcać do akumulacji kapitału, a nie do niej zniechęcać; dzięki temu wzrosnąć mogą zarówno zatrudnienie, jak i stawki płac.