Fillieule: Misesowska prakseologia - przykład z dziedziny socjologii przestępczości
W tym wykładzie chcę podkreślić głębię i znaczenie jego koncepcji teoretycznych nauk społecznych jako prakseologii. Prakseologia misesowska opiera się na dwóch fundamentalnych założeniach. Po pierwsze — pojęciu ludzkiego działania, i po drugie — apriorystycznym charakterze nauk społecznych. Kształtując te poglądy, Mises odnosił się głównie do ekonomii. Ja jednak chciałbym zilustrować proponowane przez niego zasady ludzkiego działania i aprioryzmu przy pomocy innej dziedziny nauk społecznych — a mianowicie socjologii przestępczości.
Tinsley: Prywatna policja
Sromotne porażki policji skłaniają do przeprowadzenia jej natychmiastowej prywatyzacji. W artykule próbuję nakreślić metody działania prywatnych agencji bezpieczeństwa oraz odeprzeć główne zarzuty dotyczące prywatyzacji policji: że biednych nie będzie stać na ochronę policyjną, a prywatna policja będzie bardziej podatna na korupcję.
O’Neill: Społeczeństwo przestępców
Większość ludzi przestrzega rządowych regulacji. Ale to nie jest respektowanie prawa, tylko respektowanie aktów prawnych, czyli rozporządzeń woli aktualnej władzy. W rzeczywistości jedyne zasady zasługujące na miano „praw” to zasady prawa naturalnego — obiektywne normy, które natura ludzka uznaje za moralnie właściwe. Składają się na nie zasada nieagresji, niezbywalne prawo własności oraz zasada wolnej wymiany towarów, które leżą u podstaw libertariańskiej teorii sprawiedliwości.
