Tag: Stiglitz
Dompe, Smith: Polityka przemysłowa nadal na przegranej pozycji
Przeformułowanie polityki przemysłowej, jakie proponuje Stiglitz, ma te same ograniczenia, co wcześniejsze modele, które powinny już trafić do lamusa. Przejście od promowania czołowych gałęzi przemysłu do popierania tych, które wykazują pozytywne efekty zewnętrzne, nie pomaga uniknąć podstawowych ograniczeń, jakie towarzyszą centralnie planowanej alokacji. Krótko mówiąc ― rządowi brak wiedzy i motywacji do skutecznego promowania polityki przemysłowej.
Jasay: Wszystko ma swoją cenę
Dzięki globalizacji miliard lub więcej mieszkańców obszarów wiejskich w Azji mogło zostać zatrudnionych w miejskim sektorze przemysłowym i produkować zbywalne dobra taniej od towarów dotychczasowo produkowanych w USA i Europie. Dopóki cała ta nowa azjatycka siła robocza nie zostanie zaabsorbowana i jej zarobki nie wzrosną do zachodnich poziomów, płace amerykańskich i europejskich niewykwalifikowanych pracowników pozostaną na niskim poziomie, a udział zysków w PKB będzie rósł (kosztem płac). Jak na ironię, zaostrzając nierówność na Zachodzie, proces ten jednocześnie wspiera równość w skali świata, jako że Azjaci, a w końcu i Afrykańczycy, podniosą się z nędzy.
Shostak: Profesor Stiglitz a Lord Keynes
Keynesizm Stiglitza nie jest tylko kwestią przyzwyczajenia, tak jak to z wieloma ekonomistami bywa, lecz oznacza ścisłą doktrynalną przynależność. W swym ostatnim artykule, „MFW powinno nauczyć się ekonomii keynesowskiej” w Straits Times, Stiglitz posunął się nawet do wskrzeszenia frazesu ery New Dealu, że gospodarki rynkowe winić należy za cykle koniunkturalne.