Jasiński: Zawodność prywatnych ubezpieczeń zdrowotnych (część 2)
Drugi esej z serii: W drodze do rynkowego systemu ochrony zdrowia
Jasiński: Zawodność prywatnych ubezpieczeń zdrowotnych (część 1)
Chcąc wykazać wyższość gospodarki rynkowej nad interwencjonizmem, należy podejmować dyskusje nad tematami i rozwiązaniami z pozoru niemożliwymi do funkcjonowania w warunkach wolnej gospodarki.
Pickering: Czy brytyjski system opieki zdrowotnej jest najlepszy na świecie?
Wielkiej Brytanii. Nieopisane oburzenie moralne, będące odpowiedzią na jakąkolwiek krytykę brytyjskiej służby zdrowia, stanowi świadectwo dziesięcioleci propagandy — w szkołach publicznych, wypowiedziach polityków, państwowej telewizji i mediach — w wyniku której Brytyjczycy nabrali przeświadczenia, że jedyną alternatywą dla państwowego monopolu na opiekę zdrowotną będzie śmierć ubogich na ulicy.
Rozynek: Czy stać nas na rynkową służbę zdrowia?
Praca nagrodzona I miejscem w IV edycji konkursu na esej Instytutu Misesa (w kategorii esej publicystyczny)
Młynarek: Czy stać nas na rynkową służbę zdrowia?
Praca nagrodzona II miejscem w IV edycji konkursu na esej Instytutu Misesa (w kategorii esej publicystyczny)
Dziewa: Czy Polaków stać na rynkową służbę zdrowia?
Praca nagrodzona III miejscem w IV edycji konkursu na esej Instytutu Misesa (w kategorii esej publicystyczny)
Jasiński: System ochrony zdrowia bez udziału państwa
Chociaż, współcześnie, istnienie publicznych systemów ochrony zdrowia wydaje się czymś oczywistym i nie podlegającym dyskusji, to bieżące i przyszłe problemy, przed jakimi te systemy stoją, należy uznać za główny powód toczącej się dyskusji co do możliwości poprawy ich funkcjonowania. Wśród wielu modeli publicznych systemów ochrony zdrowia w krajach Unii Europejskiej upowszechniły się głównie dwa: Bismarckowski oraz Beveridge’a
Jasiński, Makowska: Wpływ reformy zdrowotnej w Stanach Zjednoczonych (ObamaCare) na biznes ubezpieczeniowy
W 2010 roku przegłosowano w amerykańskim kongresie wejście w życie reformy zdrowotnej. Wprowadzał ją dokument Patient Protection and Affordable Care Act (PPACA), a sama reforma potocznie została nazwana ObamaCare — od nazwiska prezydenta Obamy, który był orędownikiem zmian. Przegłosowanie tej ustawy było historycznym wydarzeniem nie tylko przez rozmiar zmian, jakie miała ona wprowadzić, ale także dlatego, że żaden Republikanin nie zagłosował za tym aktem i przeszła ona głosami samych Demokratów.
Bruneau: Negatywne konsekwencje Obamacare oraz innych polityk rządowych
Negatywne efekty Obamacare są mikrokosmosem zawierającym w sobie obraz polityki rządowej w ogóle. Praktycznie wszystkie wynikające z dobrej woli (zakładając, że rzeczywiście wynikają z dobrej woli) przedsięwzięcia rządowe przynoszą niechciane negatywne konsekwencje, które dotykają dokładnie tych samych ludzi, którym z założenia mają pomagać.
Rothbard: Diabelskie podstawy planu zdrowotnego
Mamy więc przyszłość publicznej służby zdrowia: rząd jako totalitarny dystrybutor opieki zdrowotnej, niechętnie rozdawanej na najniższym, równym dla wszystkich poziomie oraz traktujący każdego „klienta” jako marnotrawnego szkodnika.