Kategoria: Ekonomia środowiskowa
Sarevski, Weiss: Wypożyczalnia mebli Ikei pokazuje, jak rynek może chronić środowisko
Nowa usługa Ikei jest świetnym przykładem, jak rynek może chronić środowisko.
Płonka: Czy i jak (nie) mieszać nauki o klimacie z polityką klimatyczną
Dyskusja dotycząca nauki o klimacie jest skazana na bycie upolitycznioną od przynajmniej ostatnich 50 lat.
Benedyk: Od nauki o klimacie do polityki klimatycznej droga jest daleka
Trendy w branży samochodów elektrycznych, baterii i fotowoltaiki podważają ekonomiczny sens prowadzenia jakiejkolwiek polityki klimatycznej.
Benedyk: Smog we Wrocławiu
Chęć bliższego przyjrzenia się tematowi wrocławskiego smogu była w zasadzie wynikiem przypadku. Kilka miesięcy temu miałem okazję uczestniczyć w spotkaniu wrocławskich organizacji wolnościowych, które próbują od czasu do czasu koordynować swoje lokalne działania. Głównym tematem rozmowy był projekt uchwały antysmogowej, nad którym debatował wówczas sejmik województwa dolnośląskiego (uchwałę przyjęto ostatecznie 30 listopada 2017 r.). Kiedy przysłuchiwałem się wypowiedziom zebranych osób, to moją szczególną uwagę zwróciła jedna wiadomość na temat problemu smogu we Wrocławiu
Block: Ochrona środowiska a wolność gospodarcza – głos za prawami własności
Niniejsza praca jest próbą pogodzenia ochrony środowiska z wolnością gospodarczą. Zanim podejmiemy ten iście donkiszotowski wysiłek, musimy się upewnić, że obie koncepcje są dla nas jasne. Ochronę środowiska można przedstawić jako punkt widzenia, według którego istnieją ogromne korzyści z czystej wody i powietrza, a także ograniczenia wymieralności gatunków zagrożonych. Zwolennicy tej filozofii przywiązują szczególną wagę do ocalenia i zwiększenia populacji gatunków roślin i zwierząt zagrożonych wyginięciem, oraz do takich problemów jak hałas, emisja pyłów, wycieki ropy naftowej, efekt cieplarniany czy rozrzedzanie warstwy ozonowej.
Murphy: Szaleństwo z globalnym ociepleniem
Jedna z najzaciekliwszych bitew w blogosferycznej wojnie o klimat dotyczyła książki pt. Superfreakonomia, kontynuacji bestsellera Freakonomia. W ostatnim rozdziale swojej książki ekonomista Steven Levitt i dziennikarz Stephen Dubner postanowili podważyć pogląd, że znaczne ograniczenie emisji dwutlenku węgla jest jedynym wyjściem, by zapobiec globalnej katastrofie.
Benedyk: Ekonomia a zmiana klimatu
Teza, że ocieplenie klimatu jest szkodliwe dla gospodarki jest ekonomicznie kiepsko uzasadniona, a twierdzenia, że ograniczenie emisji dwutlenku węgla opłaci nam się ekonomicznie w dłuższej perspektywie, są wątpliwej jakości.
Wiegold: Zagrożone gatunki, własność prywatna i bizon amerykański
Obecnie lista zagrożonych gatunków roślin i zwierząt zawiera ponad 9000 pozycji. Stanowi to o wiele więcej niż 78 różnych gatunków wymienionych w pierwszej amerykańskiej ustawie o ochronie gatunków zagrożonych z 1966 r. Około 50 lat później na liście pozostało 72 z 78 gatunków, przy czym dwa wróciły do normy, trzy wyginęły, a jeden usunięto z powodu błędu w danych.
Carden: Kalkulacja ekonomiczna w ekologicznej wspólnocie narodów
Brak możliwości pieniężnego wyrażania skutków działań dla środowiska napotyka te same problemy co kalkulacja in natura oraz powszechnie posiadane środki produkcji. Porzucenie mechanizmu cenowego powoduje zanik informacji potrzebnej dla racjonalnego oszczędzania. Ustrój prawny oparty na ścisłych prawach własności prywatnej daje rozwiązanie problemów ochrony środowiska i minimalizuje konflikty w koordynacji planów. Złagodzenie ograniczeń odnośnie do praw własności może przesunąć wiele obecnie politycznych decyzji w dziedzinę wymiany rynkowej i jest w stanie poprawić praktyczną koordynację.
Rothbard: Kto jest właścicielem wody?
Gdy nie ma rzadkości, ale istnieją nieograniczone zasoby zdatne do użycia przez człowieka, nie powinno być posiadania. Nie ma więc potrzeby, by ktoś posiadał jakąś część szlaków morskich na otwartym morzu. Z łowiskami jest już inaczej. Prywatni właściciele i przedsiębiorstwa powinny mieć możliwość posiadania części morza dla celów połowowych. Obecny komunizm na morzu doprowadził do postępującej eksterminacji łowisk, gdyż w interesie każdego jest złapanie jak największej ilości ryb, zanim zrobią to konkurenci, a nikt nie ma interesu w zachowywaniu łowisk. Problem byłby rozwiązany, jeśli zgodnie z zasadą pierwszego posiadania przez pierwszego użytkownika część morza mogłaby być posiadana przez prywatne przedsiębiorstwa.