Kategoria: Metodologia ekonomii głównego nurtu
Shostak: Zdrowa gospodarka potrzebuje solidnej teorii
Dane statystyczne nie są w stanie dostarczyć informacji dotyczących przyczyn zdarzeń.
Galles: Jak agregacja ukrywa problemy interwencjonizmu?
Poleganie na agregatach odwraca naszą uwagę od poszczególnych osób, które faktycznie dokonują wyborów, działają i ponoszą konsekwencje.
Turowski: Mikropodstawy prawdziwe i fałszywe
Praca nagrodzona III miejscem w konkursie na esej metaekonomiczny (2018) Polskiej Sieci Filozofii Ekonomii.
Rapka: Indywidualizm to nie pogląd na ekonomię
Indywidualizm metodologiczny nie jest jedynie pewnym poglądem na funkcjonowanie gospodarki i społeczeństwa, ale jest również jedną z podstawowych zasad uprawiania nauk ekonomicznych, zajmujących się opisem i wytłumaczeniem procesu zachowań podmiotów rynkowych oraz wpływem na nie otoczenia, a także zjawisk gospodarczych różnej skali, czy to pojedynczej wymiany, czy też popytu całkowitego na konkretne dobro, struktury rynku a nawet zjawisk makroekonomicznych.
Klein: To ekonomia stała się mała
Ekonomista John List z Uniwersytetu w Chicago wygłosił przemówienie wprowadzające na dorocznym spotkaniu członków Southern Economic Association (2014). Wśród ekonomistów List jest pionierem w dziedzinie ekonomii eksperymentalnej czy randomizowanych badań z grupą kontrolną. W prelekcji podsumował niektóre z ostatnio przeprowadzonych przez niego badań oraz podzielił się swoimi przemyśleniami dotyczącymi tej konkretnej dziedziny ekonomii. Wystąpienie było udane, żywe oraz zajmujące, a zgromadzeni przyjęli je niezwykle entuzjastycznie.
Leszek: Problematyka wiedzy w naukach społecznych: o jednym z powodów zawodności ekonomii głównego nurtu w wyjaśnianiu rzeczywistości gospodarczej
Nie istnieje jedna, ogólnie przyjęta definicja terminu „wiedza”, choć jest on powszechnie stosowany. Próby ustalenia, czym jest wiedza, podejmowane w literaturze naukowej i filozoficznej, odnoszą się zwykle do dziedzin związanych z obszarami zainteresowań poszczególnych badaczy. W obrębie tych dziedzin pojęciu „wiedzy” nadaje się specyficzne znaczenia, z czego wynika jego niejednoznaczność.
Sanchez: Mises o umyśle i metodzie
Mises określił ekonomię jako naukę aprioryczną. Rozumie on przez to, że prawa ekonomii istnieją uprzednio i niezależnie od doświadczenia ekonomicznego, a także że weryfikowanie ich za pomocą eksperymentów, obserwacji, statystyk i innych danych empirycznych nie ma sensu. Pogląd ten od razu wzbudza niepokój u osób mających uproszczone wyobrażenie o metodach stosowanych w naukach przyrodniczych.
Machaj: Jak być popperystą w ekonomii?
Prezentujemy artykuł pt. "Jak być popperystą w ekonomii?" dr. Mateusza Machaja, który ukazał się w czasopiśmie naukowym Lectiones & Acroases Philosophicae VI 1 (2013) w tomie pt. "Granice nauki" pod redakcją dr. Zbigniewa Pietrzaka.
Howden: Wskaźnik ubóstwa
Wskaźnik zubożenia (WZ) bierze pod uwagę wszystkie trzy wymienione powyżej czynniki, aby pokazać w jakim stopniu oddziałują one wzajemnie i określić, jak nędznego życia możesz oczekiwać w przyszłości. W skrócie, WZ jest sumą: 1) stopy inflacji, 2) przeciętnej stawki podatkowej oraz 3) wartość bieżąca wieczystej renty, która miałaby wykupić dług publiczny (wszystkie te wielkości są wyrażone w procentach).
Block: Wolność od wartościowania w ekonomii
Nietrudno dostrzec, jak łatwo dziedzina taka jak ekonomia mota się w dysputy etyczne. Ekonomiści codziennie stykają się z pytaniami, na które odpowiedzi mocno wiążą się z nadziejami, aspiracjami i dobrobytem ekonomicznym różnorakich środowisk społecznych. Następstwa ceł, kontroli cenowej, płac minimalnych, subsydiów i polityk instytucji rządowych są ważnymi determinantami siły gospodarczej, jaką każdy z nas będzie dysponował.