Kategoria: Metodologia szkoły austriackiej
Bylund: Siedem mitów o austriackiej szkole ekonomii
Wyjaśnijmy kilka nieporozumień dotyczących austriackiej szkoły ekonomii.
Shostak: Zdrowa gospodarka potrzebuje solidnej teorii
Dane statystyczne nie są w stanie dostarczyć informacji dotyczących przyczyn zdarzeń.
Metodologia ekonomii – 70 lat „Ludzkiego działania” Misesa
Czym jest prakseologia, jaka jest rola danych empirycznych w ekonomii?
Rapka: Indywidualizm to nie pogląd na ekonomię
Indywidualizm metodologiczny nie jest jedynie pewnym poglądem na funkcjonowanie gospodarki i społeczeństwa, ale jest również jedną z podstawowych zasad uprawiania nauk ekonomicznych, zajmujących się opisem i wytłumaczeniem procesu zachowań podmiotów rynkowych oraz wpływem na nie otoczenia, a także zjawisk gospodarczych różnej skali, czy to pojedynczej wymiany, czy też popytu całkowitego na konkretne dobro, struktury rynku a nawet zjawisk makroekonomicznych.
Sanchez: Mises o umyśle i metodzie
Mises określił ekonomię jako naukę aprioryczną. Rozumie on przez to, że prawa ekonomii istnieją uprzednio i niezależnie od doświadczenia ekonomicznego, a także że weryfikowanie ich za pomocą eksperymentów, obserwacji, statystyk i innych danych empirycznych nie ma sensu. Pogląd ten od razu wzbudza niepokój u osób mających uproszczone wyobrażenie o metodach stosowanych w naukach przyrodniczych.
Murphy: Austriacki student wobec głównego nurtu ekonomii
Większość rozpoczynających karierę naukową ekonomistów austriackich - ze względu na to, że stanowią oni niewielką grupę - żeby uzyskać tytuł doktora, musi przejść studia według ortodoksyjnych kanonów ekonomii głównego nurtu (...). Poniższe zestawienie nie jest w żadnej mierze kompletne, ani nie ujmuje wszystkich zasadniczych twierdzeń ekonomii austriackiej. Mam jednak nadzieję, że moje omówienie tematu będzie stanowiło zachętę dla obecnych doktorantów, żeby nie tracili ducha i ukończyli pisanie swoich prac dyplomowych...
Rajsic: Odrzucanie rzeczywistości
Jednym z najczęściej popełnianych błędów jest traktowanie ekonomicznych modeli jako normatywnych standardów rzeczywistości, a nie raczej jako luźnej metafory i ilustracji logicznych wniosków płynących z wcześniejszych teoretycznych analiz. To błędne rozumowanie kreuje zachętę do „naprawiania” rzeczywistości, aby dopasować ją do modelu. Zazwyczaj to poprawianie tylko pogarsza sprawę, ponieważ nie ma takiej rzeczywistości, która wymagałaby korekty. Tak naprawdę w takim przypadku mamy do czynienia z modelem ekonomicznym, który nie uwzględnia kluczowych cech faktycznego stanu rzeczy.
Wiśniewski: Metodologia austriackiej szkoły ekonomii: obecny stan wiedzy
Podczas gdy paradygmat neoklasyczny opiera się na modelowaniu, odwołuje się do pozytywizmu i empiryzmu oraz w dużej mierze polega na matematyce, austriacka szkoła ekonomii wykorzystuje podejście przyczynowo-realistyczne, aprioryczną dedukcję (wyraźnie jednak określając właściwą, pozateoretyczną rolę danych empirycznych) i logikę werbalną.