W pełni rozumiem, dlaczego dwa pokolenia ekonomistów (1870-1910) były zafascynowane koncepcją użyteczności krańcowej. Może ona bowiem ocalić świat. Uważam, że jeśli ktoś ją rozumie, jest bardziej cywilizowany. Jest bardziej przyjacielski, subtelny i wyrozumiały. Łatwiej wtedy zrozumieć siebie samego i ludzi, z którymi się żyje. Podkreśla ona kompleksowość ludzkich decyzji i pokazuje, dlaczego rządy są całkowicie niezdolne do racjonalnego zarządzania światem. Czytaj dalej
W ostatnich kilku dekadach nastąpił gwałtowny wzrost kontroli, jaką wielu rodziców chce mieć nad swoimi dziećmi. Ta potrzeba kontroli została wzmocniona przez różne instytucje, od szkół po policję, które powoli zmniejszały zakres wolności, jaką mają dzieci. Na przykład lokalna policja aresztuje rodziców, którzy pozwalają swoim dzieciom samodzielnie chodzić do szkoły lub bawić się w parku. W odpowiedzi można dostrzec powstanie ruchu „dzieci z wolnego wybiegu” (ang. free-range kids), który ma na celu umożliwienie rodzicom decydowania, jaki stopień swobody jest odpowiedni dla ich dzieci. Czytaj dalej
Oczywiście dobroczynność i braterstwo są cnotami tylko wtedy, gdy są wolne i spontaniczne. Państwowa, a zatem wymuszona, dobroczynność nie jest cnotą — jest podatkiem. Poświęcenie narzucone niektórym na rzecz innych wyraźnie traci charakter dobroczynności. Czytaj dalej
Nie uważam, że zaangażowanie polityczne jest samo w sobie złe. Głosowanie również jest w porządku, podobnie jak wspieranie wybranych kandydatów. Niestety istnieje ciągła pokusa, by posunąć się za daleko w kierunku agitacji partyjnej. Pokładanie nadziei w partiach politycznych i władzy zawsze przyniesie rozczarowanie — to bóg, który zawiedzie. Czytaj dalej
Zastanawiam się, czy chociaż w naszym ruchu wolnościowym ludzie rozumieją znaczenie blockchain. Omawiałem już obszernie ten temat na łamach Wired, ale nawet istotniejszy jest niedawny artykuł z Politico, w którym omówiono moje zaangażowanie w blockchain, a także całą główną kwestię — dobrowolną wymianę rynkową. To tutaj właśnie blockchain jest najbardziej użyteczny i rewolucyjny. Pomaga przezwyciężyć problem wzajemnego zaufania przy wymianie, co doprowadzi do tego, że wiele ze współczesnych instytucji stanie się niepotrzebnych. Czytaj dalej
Przyrost ludzkiej wiedzy jest niezwykłym zjawiskiem, które w miarę jak się nasila, może nieść ze sobą wielkie szczęście. Wiemy więcej niż nasi przodkowie 100 lat temu, a wiedza ta przyczyniła się do niebywałej poprawy standardu życia na całym świecie. Czytaj dalej
W 2006 roku NESTA przedstawiła pierwszy z pięciu raportów3 poruszających problematykę tzw. ukrytych innowacji (hidden innovation). Raport ten był odpowiedzią na sytuację w Wielkiej Brytanii, która według tradycyjnych mierników (wydatków na badania i rozwój oraz liczby przyznanych patentów) znajduje się daleko w tyle za innymi rozwiniętymi krajami pod względem innowacyjności (tzw. przepaść innowacyjna — innovation gap). Jednocześnie jednak Wielka Brytania jest jedną z największych gospodarek na świecie. Sytuację tę określono mianem „brytyjskiego paradoksu”. Eksperci NESTA mieli odpowiedzieć na pytanie, jak to jest możliwe, że Wielka Brytania jest jednocześnie silna gospodarczo i mało innowacyjna. Czytaj dalej
Podczas wykładu mogłem zaobserwować wśród słuchaczy pewną mniejszość zradykalizowanych studentów, którzy stanowili bulwersujący mikrokosmos zadufanego, aroganckiego, fałszywego oraz politycznie poprawnego kampusowego szaleństwa, które w dzisiejszych czasach coraz częściej można zaobserwować w telewizji. Czytaj dalej
Prohibicja narkotykowa w oczach Rothbarda urasta do rangi przejawu totalitaryzmu, ponieważ gwałci prawo człowieka do samoposiadania. Każda osoba jest wyłącznym właścicielem swego ciała, a zatem może decydować o sposobie jego użycia lub o jego przeznaczeniu pod warunkiem, iż nie dokonuje inwazji na analogiczne prawa innych. Czytaj dalej
Profesorowie spędzają zazwyczaj od około trzech do sześciu miesięcy (czasem dłużej) na badania i napisanie 25-stronicowego artykułu, by opublikować go w akademickim czasopiśmie naukowym. Większość z nich odczuwa dreszczyk emocji, otwierając miesiące później list informujący, że ich artykuł został zaakceptowany do publikacji, więc zostanie przeczytany przez... średnio 10 osób. Czytaj dalej
