Kategoria: Teoria ekonomii
Gulker: O co chodzi z regulacją sektora technologicznego – czyli na czym traci konsument?
Światowy sektor technologiczny żyje informacjami o możliwych postępowaniach antymonopolowych
Mahoney: Austriacka teoria wartości i kalkulacja ekonomiczna
Ten artykuł ma na celu wskazanie niespójności teorii wartości Misesa jako relacji porządkowej z jego wyjaśnieniem, dlaczego przedsiębiorcze działanie stanowi rdzeń procesu rynkowego
Rapka: Przegląd austriackich teorii firmy
Dlaczego na rynku powstają firmy? Wbrew pozorom nie jest to pytanie, na które odpowiedź jest bardzo prosta.
Rapka: Kirzner i rynki sporne
Standardowe neoklasyczne teorie konkurencji od dawna są krytykowane przez różne szkoły ekonomiczne
Rapka: O koszcie alternatywnym i monetarnym
Niedawno na łamach Quarterly Journal of Austrian Economics odbyła się interesująca debata pomiędzy dwoma ekonomistami szkoły austriackiej — Eduardem Braunem i Davidem Howdenem.
Shostak: Mit neutralnej stopy procentowej
Powszechnie uważa się, że bank centralny USA poprzez odpowiednią politykę monetarną może pokierować gospodarkę na tory stabilności ekonomicznej i dobrybytu.
Foss: Austriacka teoria kapitału wobec współczesnej ekonomii
Teoria kapitału jest fundamentalną częścią szkoły austriackiej ― wraz z takimi konceptami jak subiektywizm, wiedza rozproszona i osąd przedsiębiorczy, i jest z nimi trwale spleciona.
Saravia: Fale fuzji i austriacka teoria cyklu koniunkturalnego
Jedna z największych zagadek współczesnej ekonomii finansowej głównego nurtu brzmi: dlaczego zdarzają się okresy szaleńczych fuzji i przejęć (ang. mergers and acquisitions, M&A) znanych jako fale fuzji? Powstała obszerna literatura poświęcona przyczynom przejęć i restrukturyzacji na poziomie pojedynczych firm czy sektorów gospodarczych, ale relatywnie mało uwagi poświęcono przyczynom obejmujących całą gospodarkę falom fuzji.
Tucker: By być szczęśliwym, trzeba rozumieć użyteczność krańcową
W pełni rozumiem, dlaczego dwa pokolenia ekonomistów (1870-1910) były zafascynowane koncepcją użyteczności krańcowej. Może ona bowiem ocalić świat. Uważam, że jeśli ktoś ją rozumie, jest bardziej cywilizowany. Jest bardziej przyjacielski, subtelny i wyrozumiały. Łatwiej wtedy zrozumieć siebie samego i ludzi, z którymi się żyje. Podkreśla ona kompleksowość ludzkich decyzji i pokazuje, dlaczego rządy są całkowicie niezdolne do racjonalnego zarządzania światem.