Hoppe: Ekonomia, filozofia i polityka (wywiad)
Jako młody człowiek, uczeń szkoły średniej w Niemczech, byłem marksistą. Następnie, jako student na Uniwersytecie we Frankfurcie, natknąłem się na krytykę Marksa ze strony Böhm-Bawerka i na tym zakończyła się dla mnie marksistowska ekonomia. Następnie sprawy potoczyły się bardzo szybko. Najpierw natknąłem się na Miltona Friedmana (całkiem niezły), później na Hayeka (lepszy), Misesa (o wiele lepszy z uwagi na precyzyjną Misesowską antypozytywistyczno-aprioryczną metodologię), wreszcie na najważniejszego następcę teorii Misesa — Murraya N. Rothbarda.
Howden: Regulacja banków w sposób austriacki
Prawdą jest, że nie wszystkie firmy mają równe szanse. Jest to szczególnie widoczne w branży finansowej, a zwłaszcza w sektorze bankowym. Banki posiadają przywilej rezerwy cząstkowej. Skutkiem tego banki zachowują się w sposób, który znacznie różni się od funkcjonowania innych firm.
Współczesne szkoły ekonomiczne
Rockwell: Istotność szkoły austriackiej
Lew Rockwell, prezydent Amerykańskiego Instytutu Misesa, o znaczeniu Szkoły Austriackiej.
Steele: Hayekowska teoria pieniądza i cykli - retrospektywa i ponowna ocena
Część historyków myśli ekonomicznej twierdzi, że Hayek pod koniec swojej naukowej kariery wycofał się ze swojej teorii cyklu koniunkturalnego. Takie przedstawienie biografii intelektualnej austriackiego noblisty jest jednak nierzetelne i pomija liczne wypowiedzi Hayeka, w których podkreślał wagę swoich wcześniejszych odkryć.
Murphy: Fed - Pięta achillesowa szkoły chicagowskiej
Szkoła chicagowska ma jedną poważną wadę — ignoruje teorię kapitału. Dlatego też nie potrafi dostrzec skutków działań banku centralnego na strukturę produkcji i wyjaśnić cyklicznych kryzysów. Nie można się zatem dziwić, że szkołą austriacką, która stworzyła spójną teorię cyklu, zaczynają się interesować konserwatywni republikanie.
Radykalna ekonomia - wywiad z profesorem Walterem Blockiem
Walter Block wykłada ekonomię na Loyola University w Nowym Orleanie i jest starszym pracownikiem Instytutu Ludwiga von Misesa. Będący także współwydawcą "The Quarterly Journal of Austrian Economics", Block jest autorem licznych książek i publikacji, z których niewątpliwie najbardziej znaną jest "Defending the undefendable". Wywiad z nim przeprowadził wiosną 1999 roku Austrian Economics Newsletter.
Huerta de Soto: Spór metodologiczny (Methodenstreit) Szkoły Austriackiej
Upadek realnego socjalizmu, który dokonał się przed kilkoma laty, wraz z kryzysem państwa opiekuńczego (Welfare State) stanowił ciężki cios dla - głównie neoklasycznego - programu badawczego, aż do dziś wspierającego inżynierię społeczną. Jednocześnie wydaje się, że wnioski austriackiej analizy teoretycznej co do niemożliwości socjalizmu zyskały potwierdzenie. Co więcej, 1996 rok był 125. rocznicą Szkoły Austriackiej, sięgającej swą obecnością oficjalnie, jak wiemy, roku 1871, kiedy to opublikowano Grundsätze Carla Mengera. Wydaje się zatem, że jest to odpowiedni moment na powrót do analizy różnic pomiędzy dwoma podejściami, austriackim i neoklasycznym, wraz z ich stosunkowymi przewagami.
Rothbard: Prakseologia - metodologia szkoły austriackiej
Prakseologia jest metodologią charakterystyczną dla Szkoły Austriackiej. Termin ten został po raz pierwszy użyty w odniesieniu do austriackiej metody przez Ludwiga von Misesa, który był nie tylko jej głównym architektem, ale także ekonomistą, który najpełniej i z największym sukcesem zastosował ją do skonstruowania teorii ekonomicznej. Chociaż metoda prakseologiczna jest, delikatnie mówiąc, niemodna we współczesnej ekonomii, jak również ogólnie w naukach społecznych i w filozofii nauki, to była ona podstawową metodą wczesnej Szkoły Austriackiej oraz znacznej części starszej szkoły klasycznej
Fedako: Pasażerowie na gapę
Ostatnie wyczyny Lance’a Armstronga podczas tegorocznego Tour de France zapewniają rzetelne podłoże pod dyskusję porównującą idee ekonomiczne Szkoły Austriackiej i zwolenników Szkoły Wyboru Publicznego. W jaki sposób wyścig kolarski może być wykorzystany w dyskusji na temat teorii ekonomicznych? Czytelnik przekona się o tym czytając artykuł Jima Fedako o sporze między Szkołą Wyboru Publicznego (Public Choice) a Szkołą Austriacką.
Murphy: Hayeka plan prywatyzacji pieniądza
Najsławniejszym ekonomistą Szkoły Austriackiej jest laureat nagrody Nobla z roku 1974, Friedrich Hayek. Ze względu na jego umiarkowane poglądy usprawiedliwiające w wielu przypadkach interwencje państwa, ortodoksyjni zwolennicy Rothbarda zwykli uważać Hayeka za „nie dość kryształowego” w wielu kwestiach. Jest jednak jeden obszar, gdzie Hayek jest z pewnością bardziej radykalny niż nawet Murray Rothbard. Są to instytucje monetarne. Tekst pochodzi z codziennych artykułów Mises Daily.
Hoppe: Analiza klasowa: marksizm a Szkoła Austriacka
W niniejszym artykule autor, na początku, prezentuje tezy składające się na „twarde jądro” marksistowskiej teorii historii, przy czym twierdzi, że wszystkie są zasadniczo poprawne. Następnie pokazuje on, że owe poprawne tezy wyprowadzone są z błędnych założeń. Na koniec demonstruje, w jaki sposób szkoła austriacka w tradycji Misesa-Rothbarda jest w stanie wytłumaczyć je poprawnie, aczkolwiek w zupełnie inny sposób.
Czym jest ekonomia austriacka?
Historia Szkoły Austriackiej rozpoczyna się w piętnastym wieku, gdy naśladowcy Świętego Tomasza z Akwinu, pisali i nauczali na Uniwersytecie w Salamance (w Hiszpanii) poszukując wyjaśnienia pełnego zakresu ludzkiego działania i organizacji społecznej...