Przeformułowanie polityki przemysłowej, jakie proponuje Stiglitz, ma te same ograniczenia, co wcześniejsze modele, które powinny już trafić do lamusa. Przejście od promowania czołowych gałęzi przemysłu do popierania tych, które wykazują pozytywne efekty zewnętrzne, nie pomaga uniknąć podstawowych ograniczeń, jakie towarzyszą centralnie planowanej alokacji. Krótko mówiąc ― rządowi brak wiedzy i motywacji do skutecznego promowania polityki przemysłowej.
Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz samodzielnie określić warunki przechowywania lub dostępu plików cookie w Twojej przeglądarce.
Bądź z Nami na bieżąco
Uzyskaj dostęp do najnowszych informacji ze świata ekonomii i biznesu.
