Shostak: Jak banki centralne i zamknięcia gospodarki pogarszają sytuację
Zasób realnych oszczędności prawdopodobnie dalej będzie niszczony
Sieroń: Czy ekspansje umierają ze starości czy na krzywą dochodowości?
Inwestorzy boją się czyhającej za rogiem recesji.
Vaz: Brazylijski problem taniego pieniądza
Aby pojąć, co dzieje się w Brazylii, oraz dlaczego ekonomiści od dawna przewidywali obecną katastrofę, kluczowe jest zrozumienie austriackiej teorii cyklu koniunkturalnego, jako że rzuca ona jasne światło na ingerencje państwa w system monetarny i ekspansję kredytową — dwa narzędzia używane przez rząd brazylijski jako czynniki wzrostu gospodarczego — a których zastosowanie doprowadziło do kryzysu.
Cochran: Przekleństwo kredytu fiducjarnego
Krugman i DeLong połączyli ostatnio siły i przypuścili atak na swoich blogach na austriacką szkołę ekonomii, a w szczególności Ludwiga von Misesa. Takie działania ze strony keynesistów przypominają bardzo negatywną recenzję, jaką sam Keynes napisał o niemieckim oryginale "Teorii pieniądza i kredytu". Tymczasem dokładny przegląd poglądów Misesa (i Hayeka) oraz jego teorii, a także towarzyszące im wnioski na gruncie ostatnich wydarzeń gospodarczych, opracowane przez takich uczonych jak Garrison, Salerno, White, Ravier, Higgs, Boettke czy Lewin przekonałyby wielu rozsądnych ludzi, że cała filozofia Misesa była wręcz bezbłędna.
Haberler: Pieniądz i cykl koniunkturalny
Gottfried Haberler był jednym z pionierów badań nad austriacką teorią cyklu koniunkturalnego. Przedstawiamy jego klasyczny tekst z 1932 roku, w którym Haberler wyjaśnia różnice pomiędzy teoriami ówczesnych monetarystów a tezami austriaków, zwracając uwagę na zmiany w strukturze produkcji wywołane przez ekspansję kredytową, których można nie zauważyć, koncentrując się nad badaniem zmian ogólnego poziomu cen.
Machaj: System pieniężny i stabilność makroekonomiczna
Tradycyjna Hayekowska analiza, która często bywa dodatkowo upraszczana, nie opisuje trafnie zjawiska fluktuacji gospodarczych. Niskie stopy w otoczeniu ekspansji monetarnej nie muszą „wydłużać” procesów. Ważniejsze jest raczej to, jak system pieniężny może prowadzić do makroekonomicznej niestabilności i nietrwałych przetasowań kapitałowych, które w przypadku obniżenia stóp i ekspansji kredytu bez wątpienia występują.
Lewiński: Złoto niekoniecznie najlepsze
Gdy funkcjonował standard złota, świat z całą pewnością nie był wolny od depresji gospodarczych. Do takiego dictum należy jednak dodać dwa podstawowe zastrzeżenia. Po pierwsze, nigdy w historii kłopoty gospodarcze nie były tak częste i tak głębokie, jak w ciągu ostatnich stu lat. Po drugie, niemal każdy kryzys w historii, poza niezależnymi od systemu monetarnego klęskami żywiołowymi i plagami, był wywołany odchodzeniem od standardu złota i wojnami.
Murphy: Czy standard złota zapobiega cyklom koniunkturalnym?
Czy opisywany przez Misesa i Hayeka cykl mógłby wystąpić na kompletnie wolnym rynku, na którym środkiem płatniczym jest złoto, zaś system bankowy stosuje się do wymogu stuprocentowej rezerwy? W tym eseju postaram się ukazać, że nawet uczeń Rothbarda mógłby przystać zarówno na pozytywną, jak i negatywną odpowiedź.
