Sławni ekonomiści w piętnaście minut
Kwadrans dla jedynego noblisty-austriaka z gościem specjalnym
Dorobek Hayeka, w najnowszym odcinku serii o znanych ekonomistach, omawia dr hab. Mateusz Machaj i gość specjalny.
Benedyk: Ujemne stopy procentowe Europejskiego Banku Centralnego
"Od 11 czerwca 2014 roku Europejski Bank Centralny stosuje ujemne (-0,1%) oprocentowanie wobec środków zgromadzonych przez banki komercyjne na depozycie (deposit facility — DF) w EBC. Wydawać by się mogło, że dokonała się wielka rewolucja i strefa euro znalazła się poza obszarem działania preferencji czasowej wymuszającej dodatnie oprocentowanie. Takie mniemanie jest jednak błędne z kilku powodów"
Benedyk: Bank centralny i dług publiczny
Warto zauważyć, że możliwość skupu długu to nie jedyna wątpliwa zmiana proponowana w ustawie o NBP. Według prof. K. Rybińskiego szykuje się także takie poszerzenie kompetencji zarządu NBP, które prowadzi do stworzenia drugiego kanału polityki pieniężnej w ramach walki o „poprawę stabilności systemu finansowego”. Taka zmiana sprawia, że prezes NBP mógłby prowadzić ekspansywną politykę pieniężną, nawet jeśli nie wyraziłaby na to zgody Rada Polityki Pieniężnej. Wszystko wskazuje więc na to, że zamiast ograniczać kompetencje władz państwowych w systemie pieniężnym, będziemy raczej zmierzać w odwrotnym kierunku.
[VIDEO] George Selgin: Stulecie porażek, czyli dlaczego powinniśmy rozważyć zlikwidowanie Fedu
George Selgin prezentuje w swoim wykładzie wyniki działalności Fedu w ostatnich prawie stu latach. Zdaniem ekonomistów głównego nurtu bank centralny jest potrzebny, żeby m.in. zapobiegać panikom finansowym, stabilizować poziom cen, niwelować silne wahania wzrostu gospodarczego. Selgin analizuje dostępne dane empiryczne i pokazuje, że Fed odniósł porażkę na wszystkich tych polach.
[VIDEO] DiLorenzo: Korupcja - wrodzona cecha bankowości centralnej
„Kiedy się już założy bank kierowany przez polityków, pod ich silnymi wpływami będzie on motorem ciągłej korupcji. […] Trwałym motorem korupcji, który będzie napędzał rozrost państwa poprzez poparcie polityczne, nie tylko członków Kongresu, ale także najbogatszych ludzi w kraju, zawsze będących pierwszymi, którzy korzystają z ekspansji monetarnej”.
Jabłecki: Po co nam rynek międzybankowy?
Poziom krótkoterminowej stopy procentowej jest zmienną kontrolowaną przez władze monetarne, toteż jego ewentualna optymalność nie bierze się z tego, że wskazuje on krańcowy koszt produkcji rezerw (ani że maksymalizuje nadwyżki „konsumentów” i „producentów”), ale z tego, że ex ante gwarantuje osiągnięcie celów polityki pieniężnej — np. stabilizowanie inflacji. Do odkrycia tego optymalnego poziomu nie jest jednak potrzebny aktywny rynek międzybankowy, a jedynie odpowiedni model ekonometryczny i właściwa ocena procesów gospodarczych.
Machaj: Era Greenspanów
Na polskim rynku ukazało się w końcu tłumaczenie książki niejakiego Alana Greenspana pod tytułem „Era zawirowań”. Greenspan jest dosyć interesującym przypadkiem, bowiem doskonale ucieleśnia wszystko to, co wiąże się z charyzmą szefa amerykańskiego banku centralnego. Przede wszystkim jednak, jest doskonałym przykładem karierowicza, perfekcyjnym uosobieniem sprzedającego swoje poglądy w zamian za intratne stanowisko i władzę. Na początku swojej ekonomicznej kariery był przeciwnikiem istnienia banków centralnych. Podkreślał, że są źródłem inflacji i przyczyniają się do zwiększania interwencji państwa w gospodarkę, a w konsekwencji powodują nieuniknione kryzysy. Jego teoretyczne rozważania nie przeszkadzały mu jednak, gdy radośnie przyjął stanowisko szefa amerykańskiej rezerwy federalnej, czyli banku centralnego.
