Hülsmann: Makroekonomia według Rogera Garrisona
Książka Garrisona zawiera wiele wnikliwych omówień poruszających problematykę polityki fiskalnej.
Salerno: Przeformułowanie Austriackiej Teorii Cyklu Koniunkturalnego w świetle współczesnego kryzysu finansowego
Kryzys finansowy oraz wydarzenia do niego prowadzące wywołały zaskakujące wznowienie zainteresowania Austriacką Teorią Cyklu Koniunkturalnego (ATCK). Kilku czołowych doradców inwestycyjnych oraz komentatorów finansowych wykorzystało ATCK do swojej interpretacji kryzysu. Do powrotu do tej teorii w skłoniła ich porażka makroekonomistów głównego nurtu w przewidywaniu i próbie wyjaśnienia zarówno kryzysu na rynku kredytów hipotecznych typu subprime, jak i jego późniejszej metamorfozy w silny kryzys finansowy, który doprowadził do najdłuższej recesji od czasów II wojny światowej.
Murphy: Wielość stóp procentowych a austriacka teoria cyklu koniunkturalnego
W swej klasycznej formie (np. Mises 1998, Rothbard 2004) austriacka teoria cyklu koniunkturalnego (ATCK) skupia się na zaburzeniach struktury produkcji poprzez obniżenie poziomu „rynkowej” stopy procentowej, czy też stopy zysku, poniżej jej „naturalnego” poziomu. Mises i jego uczniowie naturalnie zdają sobie sprawę z tego, że w realnym świecie występuje wiele stóp procentowych, zależnych od długości pożyczki oraz ryzyka niewypłacalności kredytobiorcy. Mimo to, standardowe przedstawienie ATCK (np. Garrison 2001) wciąż opiera się na różnicy pomiędzy stopą „naturalną” a „rynkową”.
Steele: Hayekowska teoria pieniądza i cykli - retrospektywa i ponowna ocena
Część historyków myśli ekonomicznej twierdzi, że Hayek pod koniec swojej naukowej kariery wycofał się ze swojej teorii cyklu koniunkturalnego. Takie przedstawienie biografii intelektualnej austriackiego noblisty jest jednak nierzetelne i pomija liczne wypowiedzi Hayeka, w których podkreślał wagę swoich wcześniejszych odkryć.
Kaza: Szkoła austriacka w badaniach cykli koniunkturalnych Narodowego Biura Badań Ekonomicznych
Komitet Datowania Faz Cyklu NBER-u uważany jest przez ekonomistów za nieoficjalnego arbitra w temacie cyklicznych punktów zwrotnych w Stanach Zjednoczonych. Niektóre badania kwestionują metodologię i stosowanie punktów zwrotnych przez NBER, jednak wielu ekonomistów uznaje opracowaną przez Komitet chronologię cykli koniunkturalnych, której początki sięgają 1854 r.