McCaffrey: Reforma walutowa i bankowa w dziewiętnastowiecznej Wielkiej Brytanii
W połowie dziewiętnastego wieku w Wielkiej Brytanii toczyła się długa i ożywiona debata na temat ograniczenia władzy Banku Anglii. W niedługim czasie podczas tej dysputy wyłoniły się dwie szkoły, które zaczęły być znane jako szkoła obiegu pieniężnego oraz szkoła bankowości. W 1844 roku, gdy wprowadzono tzw. ustawę Peela, wydawało się, że zwycięstwo odniosła ta pierwsza, jednak błędne rozpoznanie natury depozytów doprowadziło wkrótce do porażki reformatorów i odrzucenia nawet zdrowej części ich teorii. Być może zabrzmi to banalnie, ale prawdą jest, że potrzebujemy wielkiej reformy polityki pieniężnej. Celem niniejszego artykułu nie jest zarekomendowanie konkretnego rozwiązania, ale przeanalizowanie ważnego z punktu widzenia historii przykładu tego, jak należy (albo raczej jak nie należy) prowadzić politykę pieniężną i przeprowadzać reformy.
Murphy: Czy Fed może okazać się niewypłacalny?
Wielu ekonomistów w obliczu QE2 zaczyna się martwić, czy System Rezerwy Federalnej (SRF) może okazać się niewypłacalny. W tym artykule wyjaśnię podstawy tego niepokoju oraz udowodnię, że SRF wraz ze swoją prasą drukarską nie może zbankrutować, tak jak inne przedsiębiorstwa. Jednak, jeżeli SRF — patrząc z czysto księgowe punktu widzenia — zbankrutuje, więcej ludzi zacznie wtedy rozumieć, jak bardzo nihilistyczny jest nasz bank centralny ze swoim pieniądzem fiducjarnym. W tym sensie kolejne rundy luzowania ilościowego są w rzeczywistości ryzykowne dla SRF.
Lewiński: Koniec monopolu NBP?
W wyniku zmian legislacyjnych Narodowemu Bankowi Polskiemu może wyrosnąć konkurent w prowadzeniu polityki pieniężnej. Ten konkurent będzie bardzo zależny od rządu, więc możemy spodziewać się, że będzie spełniał jego żądania bez głosu sprzeciwu. To z kolei może mieć niebezpieczne konsekwencje dla kondycji polskiego pieniądza.
Murphy: Fed - Pięta achillesowa szkoły chicagowskiej
Szkoła chicagowska ma jedną poważną wadę — ignoruje teorię kapitału. Dlatego też nie potrafi dostrzec skutków działań banku centralnego na strukturę produkcji i wyjaśnić cyklicznych kryzysów. Nie można się zatem dziwić, że szkołą austriacką, która stworzyła spójną teorię cyklu, zaczynają się interesować konserwatywni republikanie.
Bagus: Ujarzmianie Irlandii
Europę ponownie ogarnął zamęt. Kryzys długu publicznego grozi rozlaniem się od Irlandii po Hiszpanię i Portugalię. Wszystko zaczęło się od kryzysu finansowego, przed którym kilka rządów eurolandu, zwłaszcza Portugalii, Włoch, Irlandii, Grecji i Hiszpanii (PIIGS), było w stanie finansować własne deficyty przy bardzo niskich poziomach stóp procentowych. Niektóre z nich zakumulowały niedające się utrzymać na dłuższą metę zadłużenie.
Bitner: Co się stało z prawdziwą Zieloną Wyspą?
Udzielenie przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy i Unię Europejską 85 miliardów euro pomocy dla Irlandii było wydarzeniem całkowicie przeczącym obrazowi rzeczywistości wielu sympatyków wolnego rynku. Uratowanie Grecji znakomicie się weń wpasowywało – był to przecież kraj od dawna borykający się z różnorakimi problemami, takimi jak rozrośnięty sektor publiczny, przeregulowanie gospodarki, biurokratyzacja i korupcja. Z Irlandią sprawa wygląda zupełnie inaczej – zdaje się, że zetatyzowane kraje Europy uratowały bastion wolnego rynku.
Murphy: Wątpliwości związane z rezerwą cząstkową
Gdy austriacy uznają, że trzeba upuścić trochę krwi w wewnętrznych debatach, zaczynają dyskutować o bankowości opartej na rezerwie cząstkowej. W tym artykule chciałbym rozważyć prosty przykład, by wszyscy zrozumieli, dlaczego część z nas uważa, że bankowość z rezerwą cząstkową jest po prostu kuriozalna.
Machaj: Pułapka bankowości centralnej
Kilka dni temu amerykański bank centralny ogłosił spodziewane od jakiegoś czasu interwencje, mające na celu skup amerykańskich obligacji państwowych. Kilka miesięcy wcześniej szef tego banku obiecywał, że nie będzie monetyzował długu państwowego, czyli kolokwialnie mówiąc, że nie zamierza drukować pieniędzy na pokrycie długu publicznego.
Carswell: Przemówienie w Izbie Gmin nt. propozycji ustawy o depozytach i udzielaniu pożyczek
Zapraszamy do obejrzenia (lub przeczytania) polskiego tłumaczenia wystąpienia w Izbie Gmin p. Douglasa Carswella, który przedstawiał swój projekt reformy prawa bankowego.
Rothbard: Tajemniczy Fed
Murray Rothbard analizuje, skąd bierze się powszechna estyma, jaką darzeni są szefowie Rezerwy Federalnej. Czy chodzi o charyzmę? A może o wiedzę?
Rothbard: Alan Greenspan - raport mniejszości
O Greenspanie mówi się jako o zwolenniku wolnego rynku i filozofii Ayn Rand. Jego kariera dowodzi jednak, że Greenspan jest konserwatywnym Keynesistą i typowym przedstawicielem establishmentu.
Oberholster: Czy amerykański Fed jest naprawdę niezależny?
W USA powszechnie uważa się, że System Rezerwy Federalnej jest kontrolowany przez prywatne banki, które dzięki temu mają także wpływ na emisję dolara. Czy jednak oznacza to, że są one właścicielami Fed, który jest tym samym niezależny od władz federalnych? Otóż, jeśli przyjrzymy się strukturze Fed pod kątem standardów rachunkowości (GAAP), okazuje się on federalną Spółką Specjalnego Przeznaczenia. Niezależność Fed jest zatem niczym więcej, jak tylko pozorem.
Murphy: Fed jako wielki fałszerz
Zawsze wiedziałem, że FED i inne banki centralne przypominają fałszerzy, ale mimo wszystko sądziłem, że np. operacji otwartego rynku nie można zrównywać z działalnością oszustów. Ostatnio zdałem sobie sprawę, że byłem naiwny.
Machaj: Zarobki Fed
Kilka dni temu świat obiegła sensacyjna wiadomość: amerykański bank centralny zarobił rekordową sumę pieniędzy w roku 2009. Niby mamy poważną recesję, a tu zaskakująca informacja o zyskach Rezerwy Federalnej. W końcu 46 miliardów dolarów wpłacanych przez Fed do budżetu powinno zrobić wrażenie?
Jesus Huerta de Soto: Propozycja reformy bankowości. Teoria wymogu stuprocentowej rezerwy
Mamy przyjemność udostępnić użytkownikom serwisu mises.pl ostatni rozdział książki profesora de Soto: Pieniądz, kredyt bankowy i cykle koniunkturalne - w tłumaczeniu Grzegorza Łuczkiewicza.
Pierwszy rozdział “Pieniądz, kredyt bankowy i cykle koniunkturalne”
Mamy przyjemność udostępnić użytkownikom serwisu mises.pl pierwszy rozdział książki profesora de Soto: "Pieniądz, kredyt bankowy i cykle koniunkturalne" - w tłumaczeniu Mateusza Machaja.
Machaj: Ahistoryczność teorii
Ostatnio zacząłem się zastanawiać nad ahistorycznością niektórych tez w teorii ekonomii i filozofii polityki. Szczególnie uderzyły mnie dwa przypadki. Pierwszy z nich dotyczy polityki pieniężnej.
Machaj: Bankowość i regulacja
Obecny kryzys mógłby być świetnym momentem do rozpoczęcia rzetelnej debaty na temat całego systemu pieniężno-bankowego.
Machaj: Gdzie jest koniec tych interwencji
W obecną walkę z kryzysem zaangażowano już w zasadzie wszystkie możliwe narzędzia polityki pieniężnej i fiskalnej. Rządy na całym świecie szastają publicznymi pieniędzmi, a banki centralne radykalnie obniżają stopy procentowe i wtłaczają płynność w system bankowy i finansowy.
Machaj: Więcej regulacji na problemy regulacji
Na niedawnym nieformalnym szczycie w Brukseli przedstawiciele państw zebrali się, aby przygotować wspólne stanowisko w sprawie kryzysu na inny, oficjalny szczyt, który odbędzie się już w tym tygodniu 15 listopada w Waszyngtonie. W stanowisku tym uzgodniono następujące rzeczy: wzmocniony ma zostać Międzynarodowy Fundusz Walutowy, który stanie się centralną i pierwszą instytucją na świecie.
Huerta de Soto: O bankach
Zapraszamy do lektury Wprowadzenia do drugiego rozdziału książki Jesusa Huerty de Soto "Money, Bank Credit, and Economic Cycles".
