Metodologia ekonomii głównego nurtu
Olschwang: Krytyka ekonomii „czarnej skrzynki”
Krytyki ekonomii głównego nurtu ciąg dalszy.
Metodologia szkoły austriackiej
Lach: Naukowe oczywistości i nie-aż-tak-naukowe sposoby dochodzenia do nich
Założenia modelu homo economicus są dalekie od prawdy.
Ekonometria i badania ilościowe
Earle: Liczby to nie rzeczywistość
Badania ilościowe, pomimo ich nominalnej dokładności, zawierają błędy popełniane przez osoby i organizacje, które je generują, gromadzą i finalnie aplikują.
Metodologia szkoły austriackiej
Rothbard: Powinności nauki
Właściwe podejście do człowieka koncentruje się zaś na pojedynczej osobie jako na centralnym, epistemologicznym i etycznym jej znaczeniu. Natomiast zwolennicy scjentyzmu nie stracą żadnej okazji, by umniejszyć wagę jednostki i zatopić ją w znaczeniu kolektywu.
Lach: Recenzja „Logic of Collective Action” Mancura Olsona
Ze względu na szczególny charakter tez, potencjalnie niebezpieczny ze względu na politykę publiczną, należy poddać ją drobiazgowej analizie i krytyce...
Metodologia szkoły austriackiej
Rapka: Czy szkoła austriacka jest bardziej formalistyczna niż główny nurt?
Czy faktycznie jest tak, że tylko szkoła austriacka dąży do uzyskania wiedzy pewnej na drodze apriorycznych rozważań teoretycznych.
Metodologia szkoły austriackiej
Shostak: Czy powinniśmy korzystać z rachunku prawdopodobieństwa w ekonomii?
Wbrew powszechnemu przekonaniu, prawdopodobieństwo liczbowe nie ma zastosowania w ekonomii.
Kwaśnicki: Carl Menger i analiza ekonomiczna bez matematyki
Dlaczego Menger był niechętny stosowaniu matematyki w analizie ekonomicznej?
Megger: Nowe szaty historyzmu. Austriacy i ich niekończący się spór o metodę
Zdrowa ekonomia potrzebuje zdrowej metodologii.
Metodologia ekonomii głównego nurtu
Bylund: Dlaczego tak wielu badaczy nie rozumie zachowań konsumentów?
Czy ludzie bardziej boją się strat niż pragną zysków?
Klein: Tegoroczni nobliści to zły znak dla teorii ekonomii
Nagroda Nobla 2019 powędrowała do Abhijita Banerjee, Esther Duflo i Michaela Kremera - za „eksperymentalne podejście do problemu globalnej biedy”.
Metodologia szkoły austriackiej
Shostak: Zdrowa gospodarka potrzebuje solidnej teorii
Dane statystyczne nie są w stanie dostarczyć informacji dotyczących przyczyn zdarzeń.
Metodologia ekonomii głównego nurtu
Galles: Jak agregacja ukrywa problemy interwencjonizmu?
Poleganie na agregatach odwraca naszą uwagę od poszczególnych osób, które faktycznie dokonują wyborów, działają i ponoszą konsekwencje.
Metodologia ekonomii głównego nurtu
Turowski: Mikropodstawy prawdziwe i fałszywe
Praca nagrodzona III miejscem w konkursie na esej metaekonomiczny (2018) Polskiej Sieci Filozofii Ekonomii.
Metodologia szkoły austriackiej
Rapka: Indywidualizm to nie pogląd na ekonomię
Indywidualizm metodologiczny nie jest jedynie pewnym poglądem na funkcjonowanie gospodarki i społeczeństwa, ale jest również jedną z podstawowych zasad uprawiania nauk ekonomicznych, zajmujących się opisem i wytłumaczeniem procesu zachowań podmiotów rynkowych oraz wpływem na nie otoczenia, a także zjawisk gospodarczych różnej skali, czy to pojedynczej wymiany, czy też popytu całkowitego na konkretne dobro, struktury rynku a nawet zjawisk makroekonomicznych.
Metodologia ekonomii głównego nurtu
Klein: To ekonomia stała się mała
Ekonomista John List z Uniwersytetu w Chicago wygłosił przemówienie wprowadzające na dorocznym spotkaniu członków Southern Economic Association (2014). Wśród ekonomistów List jest pionierem w dziedzinie ekonomii eksperymentalnej czy randomizowanych badań z grupą kontrolną. W prelekcji podsumował niektóre z ostatnio przeprowadzonych przez niego badań oraz podzielił się swoimi przemyśleniami dotyczącymi tej konkretnej dziedziny ekonomii. Wystąpienie było udane, żywe oraz zajmujące, a zgromadzeni przyjęli je niezwykle entuzjastycznie.
Metodologia ekonomii głównego nurtu
Leszek: Problematyka wiedzy w naukach społecznych: o jednym z powodów zawodności ekonomii głównego nurtu w wyjaśnianiu rzeczywistości gospodarczej
Nie istnieje jedna, ogólnie przyjęta definicja terminu „wiedza”, choć jest on powszechnie stosowany. Próby ustalenia, czym jest wiedza, podejmowane w literaturze naukowej i filozoficznej, odnoszą się zwykle do dziedzin związanych z obszarami zainteresowań poszczególnych badaczy. W obrębie tych dziedzin pojęciu „wiedzy” nadaje się specyficzne znaczenia, z czego wynika jego niejednoznaczność.
Metodologia szkoły austriackiej
Sanchez: Mises o umyśle i metodzie
Mises określił ekonomię jako naukę aprioryczną. Rozumie on przez to, że prawa ekonomii istnieją uprzednio i niezależnie od doświadczenia ekonomicznego, a także że weryfikowanie ich za pomocą eksperymentów, obserwacji, statystyk i innych danych empirycznych nie ma sensu. Pogląd ten od razu wzbudza niepokój u osób mających uproszczone wyobrażenie o metodach stosowanych w naukach przyrodniczych.
Metodologia ekonomii głównego nurtu
Machaj: Jak być popperystą w ekonomii?
Prezentujemy artykuł pt. "Jak być popperystą w ekonomii?" dr. Mateusza Machaja, który ukazał się w czasopiśmie naukowym Lectiones & Acroases Philosophicae VI 1 (2013) w tomie pt. "Granice nauki" pod redakcją dr. Zbigniewa Pietrzaka.
Metodologia ekonomii głównego nurtu
Howden: Wskaźnik ubóstwa
Wskaźnik zubożenia (WZ) bierze pod uwagę wszystkie trzy wymienione powyżej czynniki, aby pokazać w jakim stopniu oddziałują one wzajemnie i określić, jak nędznego życia możesz oczekiwać w przyszłości. W skrócie, WZ jest sumą: 1) stopy inflacji, 2) przeciętnej stawki podatkowej oraz 3) wartość bieżąca wieczystej renty, która miałaby wykupić dług publiczny (wszystkie te wielkości są wyrażone w procentach).
