Kategoria: Systemy i kryzysy walutowe
Rothbard: „Atak” na franka
Skoro instytucje krajowe i międzynarodowe są bohaterami, to złoczyńcami są spekulanci, których „ataki” polegają na wymianie danej waluty — franka albo funta — na waluty uważane przez nich za „twardsze” lub solidniejsze, a więc w tym przypadku na markę niemiecką, a kiedy indziej na dolara amerykańskiego. Rezultat jest zawsze taki sam. Po wielu tygodniach histerii i potępiania ataków spekulanci w końcu wygrywają, nawet jeśli premier lub minister finansów wielokrotnie obiecują, że do dewaluacji nigdy nie dojdzie.
Hayek: Waluty niezależne
Jeśli kursy wymiany walut różnych krajów są elastyczne, to konsekwencje tych zmian, które w wypadku systemu międzynarodowego doprowadziłyby do przepływu pieniądza z kraju do kraju, będą zależeć od stosowanej w tych krajach polityki pieniężnej. Zanim więc cokolwiek powiemy o tych konsekwencjach, musimy przyjrzeć się celom, do których ma zmierzać polityka pieniężna w krajach stosujących standard waluty niezależnej. Od razu pojawia się tutaj pytanie, czy da się uzasadnić przyjęcie którejkolwiek z zasad, według których powinien być regulowany obieg w systemie zamkniętym, przez kraj lub region z niezależną walutą, stanowiące część światowego systemu gospodarczego.
Benedyk: Polityka pieniężna Europejskiego Banku Centralnego 1999-2013
Europejski Bank Centralny poprzez swoją ekspansywną politykę na początku XXI wieku doprowadził do ekspansji kredytowej, rozłożonej bardzo nierównomiernie pomiędzy poszczególne państwa strefy euro, która zaowocowała silnym boomem, m.in. na rynku nieruchomości. Błędne inwestycje z okresu boomu doprowadziły do silnego kryzysu gospodarczego w latach późniejszych. Działania EBC od wybuchu kryzysu (wzmożone kredytowanie europejskich banków w zamian za coraz gorsze zabezpieczenie i na coraz dłuższy okres po rekordowo niskich stopach procentowych) wskazują, że rzeczywistym celem banku jest raczej ratowanie systemu bankowego aniżeli dbanie o założony cel inflacyjny.
Carrino: Argentyńscy politycy powinni poczytać Misesa
Dwa lata temu, kilka dni po zwycięstwie Cristiny Fernandez de Kirchner w argentyńskich wyborach prezydenckich, parlament zdecydował o wprowadzeniu nowego systemu kontroli walutowej nazwanego przez prasę „cepo” . Na początku miał on być środkiem zapobiegającym unikania płacenia podatków, jednak po pewnym czasie stało się jasne, że nowe prawo było częścią kolejnej interwencji banku centralnego w rynek walutowy.
Coomer, Gstraunthaler: Hiperinflacja w Zimbabwe
"Gdy rząd Zimbabwe zapowiedział, że kontrola cen jest właściwym środkiem do walki z inflacją, każdy z obywateli stanął przed etycznym dylematem: podporządkować się i mieć nadzieję, że wszystko pozostanie po staremu, czy też obejść restrykcje w celu czerpania zysków, których zrzekli się ci, którzy się podporządkowali".
Wojciechowski: Scenariusze wyjścia Grecji ze strefy euro
Rozważane są różne scenariusze wyjścia Grecji ze strefy euro. Powstało wiele prognoz na temat co wtedy wydarzy się na rynkach finansowych, w finansach publicznych, greckiej polityce fiskalnej oraz generalnie w greckiej i europejskiej gospodarce. Niemniej jednak aspekt monetarny wyjścia Grecji ze strefy euro również wydaje się być warty bliższego spojrzenia.
Hollenbeck: Wartość euro nie jest przeszacowana
Kiedy jest mowa o walutach, ekonomiści powinni wyzbyć się takich słów jak przeszacowanie czy niedoszacowanie. Te określenia powinny też zostać wykreślone z międzynarodowych podręczników z zakresu finansów. Euro nie jest przeszacowane i nie można stosować błędnej logiki jako argument do jego zniesienia.
Salerno: Mity i lekcje płynące z argentyńskiego kryzysu walutowego
Gwałtowny spadek wartości peso nie jest odzwierciedleniem początku „kryzysu walutowego”, lecz wypadkową kryzysu, który już trwa od dłuższego czasu. Dewaluacja peso przez argentyńskie władze monetarne oznacza ni mniej, ni więcej zniesienie kontroli cen, które utrzymywały cenę dolara poniżej rynkowej ceny równowagi w odniesieniu do peso i w ten sposób wygenerowały stała nadwyżkę popytu na dolary w Argentynie. Innymi słowy dewaluacja peso jest po prostu stwierdzeniem, że peso zostało pozbawione swojej wartości w znaczącej części poprzez inflację.
Mann: Obszar walutowy euro z perspektywy austriackiej szkoły ekonomii
Miło nam zaprezentować kolejną pracę dyplomową związaną ze szkołą austriacką - tym razem dotyczącą strefy euro. Pan Wojciech Mann, pod kierunkiem prof. dr. hab. Tadeusza Sporka, napisał w Katedrze Międzynarodowych Stosunków Ekonomicznych Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach pracę dyplomową pt. "Obszar walutowy euro z perspektywy austriackiej szkoły ekonomii".
Wołangiewicz: Austriackie spojrzenie na kryzys moralny w strefie euro oczami Gordona Gekko
Receptę na zwalczenie kryzysu moralnego w strefie euro znają chyba wszyscy zwolennicy austriackiej szkoły ekonomii. Jest nią poprzedzony wprowadzeniem stuprocentowej rezerwy depozytów na żądanie powrót do klasycznego standardu złota - jedynego systemu monetarnego uniemożliwiającego manipulację podażą pieniądza (bo opartego na naturalnej rzadkości) przez władze publiczne